Ημερομηνία Δημοσίευσης: 19/03/2024
Της δημοσιογράφου Εύας Μαρά
“Το θέατρο και η Τέχνη γενικότερα είναι εδώ για να μας αφυπνίσουν, να μας βγάλουν από την πεπατημένη και να μας εξελίσσουν πνευματικά και νοητικά”
Η πλέον ταλαντούχα Θεσσαλονικιά καλλιτέχνιδα (Ηθοποιός – Σκηνοθέτις – Δασκάλα Υποκριτικής) Ιωάννα Τάλμπη ή αλλιώς η Ιωάννα των “Θιασωτών Ονείρου” και του “Sureal” μας ξανασυστήνεται ευχάριστα μέσα από τη νέα της θεατρική συνεργασία.
Πρόκειται για την επιτυχή σκηνοθετική της σύλληψη στο Θεατρικό Μονόλογο του βραβευμένου Κώστα Λεϊμονή “Μια Νύχτα με το Σκύλο μου” στη θεατρική στέγη Sureal επιβεβαιώνοντας απόλυτα την καρμική σχέση της με το θέατρο ως μία… άλλη ρομαντική επαναστάτρια σ’ έναν τεχνοκρατικό σύμπαν.
Με αφορμή τη νέα σας συνεργασία – σκηνοθετική προσέγγιση στην παράσταση – θεατρικό Μονόλογο “Μια Νύχτα με το Σκύλο μου” του βραβευμένου Κώστα Λεϊμονή στο θέατρο τέχνης “Sureal” , θα θέλαμε να μας δώσετε, εν συνόψει το στίγμα – προφίλ του, καθώς και τα μηνύματα – κοινωνικά ζητήματα που θίγονται σ’ αυτό!
Αρχικά να σας ευχαριστήσω θερμά για την φιλοξενία σας. Το έργο ”Μία νύχτα με τον σκύλο μου” που έχω την χαρά να σκηνοθετώ φέτος, αναφέρεται στη ζωή ενός ώριμου άντρα, ο οποίος παρέα με τον πιστό του φίλο, τον σκύλο του Ιβάν, μας εξιστορεί σε ένα βράδυ τα βιώματα, τις εμπειρίες, τις αναμνήσεις, καθώς περνάει σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση και ανασκόπηση όσον αφορά το παρελθόν του.
Παράλληλα όμως αναφέρεται και στην δύσκολη καθημερινότητα του, καθώς και στις ελπίδες και τα όνειρα του για το μέλλον. Πρόκειται για να ένα έργο γλυκόπικρο, τρυφερό, συγκινητικό με γρήγορες εναλλαγές συναισθημάτων, που θέτει στο επίκεντρο την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου και τις αναζητήσεις του. Επιπλέον δε λείπουν και οι κοινωνικές – πολιτικές προεκτάσεις του έργου μέσα από τις οποίες τονίζεται ο αδιάκοπος αγώνας του ανθρώπου για επιβίωση.
Ποια η αισθητική σας οπτική στο εν λόγω θεατρικό έργο, το σκηνοθετικό σας εύρημα και ο προσωπικός σας στόχος στην παράσταση;
Ο Κώστας Λεϊμονής έγραψε ένα σπουδαίο ρεαλιστικό έργο, όπου σίγουρα κάθε αναγνώστης αναγνωρίζει κομμάτια του και ταυτίζεται με αυτό. Όταν πρωτοήλθα σε επαφή με το κείμενο συγκινήθηκα, πολύ γρήγορα εικονοποίησα τον γραπτό λόγο και ήξερα πως θέλω να το αποδώσω σκηνοθετικά. Η διάσταση που έβαλα με την δική μου σκηνοθεσία ήταν να διανθίσω το έργο με σουρεαλιστικές πινελιές.
Πρόσθεσα οπτικοακουστικό υλικό (βίντεο – ήχους – μουσική) ώστε να εξερευνήσουμε και το υποσυνείδητο του ήρωά μας, με στόχο κάποιες σκηνές να έχουν πολλαπλές αναγνώσεις από μέρους του κοινού. Θεωρώ πολύ σημαντικό οι θεατές να μετέχουν σε μία παράσταση – υπό την έννοια να επεξεργάζονται τα σύμβολα και τις πληροφορίες που τους δίνονται και να “παίρνουν’” εν τέλει από την παράσταση ότι αυτοί επιθυμούν. Αυτή είναι και η επιτυχία τελικά μίας παράστασης, όταν ο κόσμος φεύγοντας σκέφτεται, επεξεργάζεται, διερωτάται και επαναπροσδιορίζει, ίσως, θέσεις και απόψεις. Πάντα φροντίζω οι παραστάσεις που σκηνοθετώ να εγείρουν ερωτήματα στον κόσμο και όχι απλά να δίνουν απαντήσεις – ως ‘έτοιμη τροφή’. Αυτή θεωρώ είναι και η αποστολή της τέχνης.
Πού έγκειται η σπουδαιότητα, το ενδιαφέρον καθώς και η επιτυχία του θεατρικού έργου, εκτιμάτε;
Όπως όταν έχεις καλά και ποιοτικά υλικά φτιάχνεις ένα νόστιμο φαγητό, έτσι και στη δική μας περίπτωση η ”πρώτη ύλη» – δηλαδή η ομάδα και η συνεργασία όλων των συντελεστών – ήταν εξαιρετική ώστε να φτιάξουμε μία σπουδαία, ενδιαφέρουσα και κατ’ επέκταση επιτυχημένη παράσταση.
Εκκινώντας από το υπέροχο κείμενο του Κώστα Λεϊμονή, που έδωσε τη βάση με ένα έργο πολύπλευρο μα συνάμα τόσο όμορφα και απλά δοσμένο, η υποκριτική δεινότητα και πληθωρικότητα του Δημήτρη Κωνσταντινίδη, που μαγεύει πάνω στη σκηνή, ο Δημήτρης Συμεωνίδης, ο απανταχού παρόν ταλαντούχος βοηθός μου στη σκηνοθεσία και στην βιντεογράφηση, ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος με την υπέροχη και τόσο αισθαντική μουσική επένδυση της παράστασης και φυσικά η ψυχή της οργάνωσης – επικοινωνίας η Κατερίνα Χατζηκωνσταντίνου.
Καθ’ ένας από τους συνεργάτες έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, δούλεψε σκληρά με την ψυχή του και βγήκε αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα που πραγματικά είναι συγκινητικό διότι ο κόσμος το αναγνωρίζει. Είμαστε μία ομάδα με βαθιά αγάπη για το θέατρο και την τέχνη. Και όταν δίνεις αγάπη σε αυτό που κάνεις σίγουρα θα σου επιστραφεί!
Ποια δυσκολία ή δυσκολίες ενείχε η σκηνοθετική σας απόδοση που αφορά σ’ έναν θεατρικό μονόλογο;
Η αλήθεια είναι πως αποτελεί πρόκληση η σκηνοθεσία ενός μονολόγου. Ο κόσμος πολλές φορές είναι προκατειλημμένος ερχόμενος στο θέατρο για το τι θα δει, αν θα κουραστεί, βαρεθεί κτλ.
Όμως θεωρώ πώς κερδίσαμε και αυτό το στοίχημα καθώς το κοινό δεν αντιλαμβάνεται πως περνάει η ώρα. Οι γρήγορες εναλλαγές του κειμένου και των συναισθημάτων, ο τρόπος που σκηνοθετήθηκε με τον συνεχόμενο ρυθμό εικόνων, σκέψεων και πράξεων, η σωστή χρήση των τεχνικών μέσων (οπτικοακουστικού υλικού μουσικής κτλ.) και φυσικά ο αεικίνητος ηθοποιός μας Δημήτρης Κωνσταντινίδης που σαρώνει πάνω στη σκηνή κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών.
Άλλωστε η αξία μίας παράστασης δεν κρίνεται από τους πολυμελείς θιάσους, τα μεγάλα ονόματα, ούτε τις φανταχτερές μαρκίζες και τα πλούσια σκηνικά και κοστούμια. Η αξία μίας παράστασης κρίνεται από την ουσία της!
Σε ποιο βαθμό το πάθος και ο έρωτας για την τέχνη (θέατρο) συμβάλλει στον τελικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα;
Το πάθος και ο έρωτας για την τέχνη και ειδικά για το θέατρο είναι τα πρωταρχικά στοιχεία που μας οδηγούν στην δημιουργία ενός έργου. Σε μία κοινωνία που βρίθει από σκληρούς και άτεγκτους ανθρώπους με κλειδωμένα συναισθήματα, οι καλλιτέχνες με όπλα: το πάθος, τον έρωτα, την τρυφερότητα προσπαθούν μέσα από τα έργα τους να μετουσιώσουν την ασχήμια σε ομορφιά. Σαφώς δεν είναι μία εύκολη διαδικασία ακόμα και για εμάς τους ανθρώπους του χώρου, καθώς καλούμαστε πολλές φορές όταν δημιουργούμε να κατανοήσουμε το ανοίκειο, αμφιταλαντευόμαστε και επαναπροσδιορίζουμε θέσεις και ιδέες για να οδηγηθούμε σε μία αγάπη, σε ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα!
Ποιο το πεδίο δράσεων της θεατρικής στέγης Sureal και ποια η φιλοσοφία του θεάτρου;
Το Sureal είναι χώρος πολιτισμού και τέχνης που φτιάχτηκε από τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη και την Κατερίνα Χατζηκωνσταντίνου με μεράκι και αληθινή αγάπη. Ένας φιλόξενος, ζεστός και ανοιχτός χώρος για όλους τους καλλιτέχνες που επιθυμούν να δείξουν την δουλειά τους. Ένας χώρος συνάντησης με υψηλή αισθητική και ποιότητα, ένας χώρος ανταλλαγής ιδεών και καλλιτεχνικών απόψεων. Προσωπικά νιώθω πολύ τυχερή για αυτή την συνεργασία με το θέατρο Sureal και τους ανθρώπους του που από την πρώτη στιγμή άνοιξαν την αγκαλιά τους σε εμένα και τις ομάδες μου.
Πού εκτείνονται οι φιλοδοξίες σας, και οι προσδοκίες σας ως καλλιτέχνης – δημιουργός;
Να υπηρετώ το θέατρο που αγαπώ και να έχω όμορφες και αξιόλογες συνεργασίες!
Πώς θα προσδιορίζατε την έννοια του Θεάτρου και εκτενέστερα της Τέχνης; Ποια η αποστολή του Θεάτρου σήμερα σε μια εποχή διαρκών εναλλαγών και μεταβολών;
Θέατρο για εμένα σημαίνει δημιουργία, μοίρασμα συναισθημάτων, σύνδεση με τον εαυτό μας και τους άλλους.
Το θέατρο και η τέχνη γενικότερα είναι εδώ για να μας αφυπνίζουν, να μας βγάζουν από την “πεπατημένη” και να μας εξελίσσουν πνευματικά και νοητικά! Αυτή ήταν και είναι ή ουσία αλλά και η αποστολή της τέχνης: Η “συνάντηση” με τους ανθρώπους σε έναν διαρκή αγώνα!
Εν κατακλείδι, ποιο το προσωπικό σας όραμα στην τέχνη;
Η τέχνη και γενικότερα το θέατρο με ενδιαφέρει ολιστικά. Γράφω, σκηνοθετώ, παίζω και διδάσκω θέατρο εδώ και αρκετά χρόνια! Επιτρέψτε μου λοιπόν να πω ότι έχω δει μικρά και μεγάλα θαύματα να συμβαίνουν μέσα από αυτήν την όμορφη αλλά πολλές φορές και επίπονη διαδικασία! Εύχομαι λοιπόν να συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε μέσα από την τέχνη, να αντιστεκόμαστε και να επαναστατούμε, διεκδικώντας έναν καλύτερο κόσμο!
