Ημερομηνία Δημοσίευσης: 12/03/2024
Του Αθανάσιου Ιορδανίδη
Έφη Βετουλάκη: “Με εμπνέουν διάφορα κοινωνικά φαινόμενα, εσωτερικές ανησυχίες και συναισθήματα, να εκφράσω την άποψη μου και να φωτίσω όσο μπορώ και τις δύο πλευρές ενός φαινομένου”.
Το Κινηματοθέατρο Αθήναιον παρουσιάζει ένα θεατρικό έργο, που πραγματεύεται την ενδοοικογενειακή βία μέσα από το πρίσμα του Θύτη. Η Έφη Βετουλάκη, συγγραφέας του έργου, μίλησε στο Thessaloniki City Guide για την παράσταση.
Παρουσιάζετε ένα θεατρικό έργο, που πραγματεύεται την ενδοοικογενειακή βία μέσα από το πρίσμα του Θύτη. Πείτε μας δυο λόγια για την υπόθεση.
Μια καθηγήτρια Ψυχιατρικής (ερμηνεία: Μαρία Ιωαννίδου) θα παρουσιάσει στους φοιτητές της μια συνεδρία με έναν γυναικοκτόνο (ερμηνεία: Νίκος Ζώκας) σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο. Ο θύτης ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του, συνομιλώντας πότε με την καθηγήτρια, πότε με το κοινό. Μέσα από την συζήτηση παρουσιάζονται τα κοινωνικά στερεότυπα που θέλουν τον άντρα δυνατό, γενναίο και με πολύ περισσότερα δικαιώματα από τη γυναίκα.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι τα σχόλιά του βρίσκουν σύμφωνους πολλούς από τους θεατές. Κι αυτοί ακριβώς οι θεατές είναι που θα βγουν αλλαγμένοι από την παράστασή μας, γιατί θα συνειδητοποιήσουν πόσο υπεύθυνη είναι η κοινωνία μας στη διαμόρφωση των κακοποιητών. Σταδιακά παρουσιάζονται σκληρές αναμνήσεις που τον διαμόρφωσαν ως άνθρωπο. Στο τέλος γίνεται η ανατροπή, η αυτοκριτική, το ξεγύμνωμα της ψυχής του. O θεατής διερωτάται πόσες από τις κλισέ φράσεις έχει πει στον εαυτό του ή σε άλλους ανθρώπους. Γι’ αυτό και στο Δελτίο τύπου μας αναφέρουμε πολύ χαρακτηριστικά «δεν θα είστε ποτέ πια οι ίδιοι», γιατί πολύ απλά…δεν θα είστε.
Η ενασχόλησή σας με τη θεατρική συγγραφή ξεκίνησε το 2001. Πόσο έχει αλλάξει το θέατρο από τότε μέχρι σήμερα;
Η ενασχόλησή μου με το θέατρο ξεκίνησε αφενός το 2001, αφετέρου, αφορούσε μόνο συγγραφή παιδικού θεάτρου και σύνθεση θεατρικής μουσικής. Η σπουδή μου είναι στη μουσικολογία και ως εκ τούτου διαπίστωσα ότι τα θεατρικά δρώμενα είναι πολύ αποτελεσματικά για την κατανόηση ακόμη και των πιο δύσκολων εννοιών της μουσικής. Θεωρώ ότι το θέατρο και οι τέχνες γενικά συμβαδίζουν με την εξέλιξη της κοινωνίας, την ακολουθούν, την αφουγκράζονται, οπότε μετασχηματίζονται. Όσο περνούν τα χρόνια, παρατηρώ ότι η κοινωνία στρέφεται πιο ενεργά στο θέατρο, όχι μόνο στην παρακολούθησή του (ως θεατές), αλλά και ως συμμετέχοντες, κάτι το οποίο είναι άκρως ψυχοθεραπευτικό, δημιουργικό και ελπιδοφόρο.
Ποια είναι η έμπνευσή σας για να γράψετε ένα θεατρικό έργο;
Ως μουσικός δρω εντελώς συναισθηματικά. Μου είναι πιο εύκολο να συνθέσω μουσική όταν αισθάνομαι κάτι και καλούμαι να το περιγράψω. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με την συγγραφή. Πάντα υπάρχει ένα έναυσμα, μια έμπνευση, η οποία με οδηγεί να γράψω με τόσο ενθουσιασμό, σαν να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο εκτός από το να ακολουθήσω εκείνη την ορμή. Αυτό σημαίνει ότι, αν η ιδέα εμφανιστεί, μπορεί να μείνω άυπνη όσο αντέξω μέχρι να ολοκληρώσω το έργο προκειμένου να μη χαθεί η ροή.
Η έμπνευση ως τώρα έχει έρθει από διάφορες πηγές… Για παράδειγμα οι φωτιές του καλοκαιριού ήταν η έμπνευση για ένα παιδικό θεατρικό έργο με οικολογικό περιεχόμενο. Οι γυναικοκτονίες ήταν μια πληροφόρηση που με βασάνιζε χρόνια και που ήδη τις έχω μεταφέρει σε 2 θεατρικά έργα. Γενικώς, με εμπνέουν διάφορα κοινωνικά φαινόμενα, εσωτερικές ανησυχίες και συναισθήματα, να εκφράσω την άποψη μου και να φωτίσω όσο μπορώ και τις δύο πλευρές ενός φαινομένου.
Η παράσταση «Το Χέρι» θα παρουσιαστεί και σε άλλες πόλεις;
Θα ήταν χαρά μας να μπορέσουμε να πάμε και σε άλλες πόλεις. Μεγάλη μου επιθυμία είναι να κάνουμε μια οργανωμένη παρουσίασή του σε διάφορα θέατρα της Κρήτης, όπου είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα μου. Ως τότε, φυσικά, έχουμε δεχτεί προτάσεις από άλλες γειτονικές πόλεις, κυρίως της Β. Ελλάδας. Έχουμε ήδη παίξει στα Γιαννιτσά και πρόκειται να πάμε στην Έδεσσα, την Καβάλα και τις Σέρρες.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Μέσα στα άμεσα σχέδιά μου είναι να εκδοθούν δύο θεατρικά έργα, «το χέρι» και το πολύ αγαπημένο μου «στο δωμάτιο των ονείρων». Τον Μάιο θα παρουσιαστεί ένα παιδικό μου θεατρικό με τίτλο «ένα δέντρο αφηγείται» σε μορφή βιντεοπαραμυθιού σε συνεργασία με το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, το 3ο Δ. Σχ. Ευκαρπίας, το Γυμνάσιο Άρνισας, το 2ο Γυμν. Χρυσούπολης και το 6ο Γυμν. Ευόσμου. Επίσης, συντονίζω ένα μουσικό αφιέρωμα σε 2 Μεγάλους Έλληνες Συνθέτες στη Μονή Λαζαριστών στις 13/6/2024, στο φεστιβάλ Παιδείας του Δήμου Παύλου Μελά, μαζί με το 3ο Δ. Σχ. Ευκαρπίας, το 6ο Γυμν. Ευόσμου και τη Φιλαρμονική του Δήμου Παύλου Μελά. Επίσης, αποτελεί μεγάλη μου τιμή και χαρά η Ίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου Σύζευξις Τέχνες & Επιστήμες, μαζί με τη Μαρία Ιωαννίδου, η οποία είναι πολύτιμη συνεργάτης. Με τον συγκεκριμένο σύλλογο θα πραγματοποιήσουμε πολλές εκδηλώσεις, έχοντας ως όραμα την προώθηση των επιστημών της τέχνης.
