Αστέρης Πελτέκης

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 21/02/2024

“Όταν το Όραμα συναντά την Τέχνη”

“Σ’ έναν κόσμο που κινείται διαρκώς και αλλάζει, το θέατρο είναι και παραμένει σταθερή αξία που πάντα θα ενώνει, θα κινητοποιεί, θα εμπνέει”

Ένας εκ των πλέον χαρισματικών, καταξιωμένων και δημοφιλών καλλιτεχνικών φυσιογνωμιών του Κ.Θ.Β.Ε. και εκτενέστερα του ελληνικού θεάτρου που υπηρετεί επί μακρόν την τέχνη με ήθος, ποιότητα, πάθος, αισθητική, όραμα και κυρίως ταλέντο…

Ο πολυσχιδής, ακαταπόνητος καλλιτέχνης – δημιουργός που δοκιμάστηκε και πάντα επιτυχώς σε όλες τις ειδικότητες του Κ.Θ.Β.Ε. Ηθοποιός – Σκηνοθέτης – Θεατρολόγος και τελευταίως (εδώ και 2 έτη) Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε. δικαιώνοντας την εκλογή του ως άξιος επικεφαλής του Οργανισμού σε μια πλέον συγκυριακά δυσοίωνη εποχή γενικευμένης κρίσεως.

Ο λόγος για τον πλέον σημαντικό Θεατράνθρωπο Αστέριο Πελτέκη – έναν καλλιτέχνη με οξυδερκές βλέμμα, ανήσυχο, αέναα δημιουργικό πνεύμα, με υψηλό καλλιτεχνικό ανάστημα που αρέσκεται στις νέες προκλήσεις οραματιζόμενος ένα πλέον εξωστρεφές Κ.Θ.Β.Ε. ως πρότυπο Ευρωπαϊκού Θεάτρου.

Με αφορμή το νέο του άκρως επιτυχημένο σκηνοθετικό βήμα του στο Υπερθέαμα του Κ.Θ.Β.Ε. “Βίρα τις Άγκυρες” μας εκπλήσσει εκ νέου ευχάριστα, μας γοητεύει, μας συγκινεί, μας ταξιδεύει στο τόσο αγαπημένο, αν και ξεχασμένο είδος θεατρικής τέχνης, την κυρία Επιθεώρηση… με τη νέα του οπτική αισθητική σ’ ένα αδιαμφισβήτητα εμβληματικό έργο ως φόρο τιμής στο αλλοτινό πλέον δημοφιλές θεατρικό είδος…

Πότε χρονικά και με ποιο κίνητρο ξεκινά το ταξίδι σας στην Υποκριτική Τέχνη;

Ως Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε., κάτοχος Master του Τμήματος Θεάτρου της Α.Σ.Κ.Τ. του Α.Π.Θ. και υποψήφιος Διδάκτορας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο πάνω στην πολιτιστική διαχείριση δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το προσδιορίσω χρονικά. Η σπουδή επάνω στο αντικείμενο μου δεν σταματάει ποτέ.

Πώς αισθάνεστε ως επικεφαλής του Κ.Θ.Β.Ε. – Καλλιτεχνικός Διευθυντής γαρ από το Μάρτιο του 2022 σε μια ομολογουμένως δυσοίωνη περίοδο, που ακολούθησε μιας 2ετίας στασιμότητας και καλλιτεχνικής-οικονομικής δυσπραγίας του Κρατικού Θεάτρου (λόγω πανδημίας); Με ποιες δυσκολίες – προκλήσεις ήρθατε αρχικά αντιμέτωπος μετά την ανάληψη των νέων σας καθηκόντων στο τιμόνι του Κ.Θ.Β.Ε.; Ποιοι παράγοντες διαμορφώνουν τον Καλλιτεχνικό Προσανατολισμό του Κ.Θ.Β.Ε.;

Αναλαμβάνοντας αυτή την τιμητική νευραλγική θέση είχα εν μέρει γνώση του τι με περιμένει. Είναι ένα θέατρο που το γνωρίζω καλά και με γνωρίζει, αφού στα προηγούμενα χρονιά είχα περάσει από όλα τα στάδια και τις ειδικότητες των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων. Πραγματικά μετά την πανδημία το στοίχημα ήταν ακόμα πιο μεγάλο, αλλά με πείσμα, μεράκι και πολλές ώρες δουλειάς ξεκινήσαμε με μότο το «ΘΕΑΤΡΟ ΞΑΝΑ», και φέτος περάσαμε στο «ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΖΙ». Σε σχέση με τον Καλλιτεχνικό Προγραμματισμό είναι πολλοί οι παράγοντες και οι συνιστώσες.

Ένας τόσο μεγάλος οργανισμός οφείλει να ανταποδίδει στον πολίτη, και σε έναν βαθμό να περιλαμβάνει έργα για όλα τα «γούστα» και όλα τα «βαλάντια». Έτσι έχουμε βρεφικό, παιδικό και εφηβικό έργο καθώς και ένα πλούσιο ρεπερτόριο με έργα σε πρώτη παρουσίαση στο Κ.Θ.Β.Ε., κλασικά και σύγχρονα έργα ρεπερτορίου, devise theatre, θέατρο ντοκουμέντο και νεοελληνικά έργα, σε μια προσπάθεια να καλυφθεί η βεντάλια των προσδοκιών του κοινού στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

Πόσο δύσκολο εγχείρημα αποτελεί ο πολυδιάστατος ρόλος σας στο Κρατικό Θέατρο που υπηρετείτε επί μακρόν (ηθοποιός – σκηνοθέτης) αλλά και ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής τα δύο τελευταία έτη;

Δεν το βλέπω ως δυσκολία, αλλά ως πρόκληση. Εξάλλου δεν είμαι μακριά από αυτό που κάνω και έκανα τόσα χρόνια. Είμαι κοντά στους ηθοποιούς, τους τεχνικούς και τους υπόλοιπους υπαλλήλους του θεάτρου σκηνοθετώντας ή παίζοντας. Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός και εγώ δεν θα ήθελα να είμαι ένας Καλλιτεχνικός Διευθυντής τεχνοκράτης, άνθρωπος του γραφείου δηλαδή. Είμαι, και φροντίζω να είμαι όλο και περισσότερο ΜΑΖΙ με το θέατρο, τους ανθρώπους του και βέβαια το κοινό.

Με αφορμή την άκρως επιτυχημένη σκηνοθετική σας απόπειρα στη νέα Υπερ-Παραγωγή του Κ.Θ.Β.Ε. “Βίρα τις Άγκυρες” σε κείμενο του συγγραφικού δίδυμου της επιτυχίας, Θανάση Παπακωνσταντίνου και Μιχάλη Ρέππα, δώστε μας, εν συνόψει, το στίγμα της παράστασης – φόρο τιμής στην Ελληνική Επιθεώρηση, η οποία έτυχε καθολικής αποδοχής από το κοινό και την αποτίμηση της νέας σας αυτής συνεργασίας.

Σας ευχαριστώ για το θετικό σχόλιο. Πραγματικά ήταν μεγάλη μου τιμή που μου εμπιστευθήκαν αυτό το έργο 30 χρόνια περίπου μετά από το πρώτο – εξαιρετικά επιτυχημένο από έναν μαιτρ του είδους τον Σταμάτη Φασουλή – ανέβασμα στο Εθνικό Θέατρο με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον αείμνηστο Νίκο Κούρκουλο. Όπως το είπατε πρόκειται για μια υπερπαραγωγή με εξαιρετικό θίασο – πραγματικά όλοι τους είναι ένας κι ένας – εντυπωσιακά σκηνικά, πλούσια κοστούμια, ευφάνταστες χορογραφίες και ζωντανή μουσική.

Η παράσταση αποτελεί ένα είδος φόρου τιμής στην Ελληνική Επιθεώρηση. Πρόκειται, όπως λέω και στο σημείωμά μου για μια υπέροχη διαδρομή η οποία συμβαδίζει με την ιστορική διαδρομή του πολύπαθου ελληνικού λαού σε μια περίοδο ενός «δραστήριου αιώνα», δυο παγκόσμιων πολέμων, ενός ψυχρού πόλεμου που μας «συντρόφευε» για μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά και πολλών μεγάλων διανοητικών, κοινωνικών, πολιτικών και τεχνολογικών αλλαγών. Νιώθω ευγνώμων που όλοι οι συνεργάτες μου, σε άψογο κλίμα συνεργασίας, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και αυτό επιβεβαιώνεται κάθε βράδυ στη σκηνή. Η ανταμοιβή όλων μας είναι το εγκάρδιο χειροκρότημα και η αθρόα προσέλευση του κοινού που αγκάλιασε αυτή την παραγωγή από την πρώτη στιγμή.

Πρόκειται για μια νέα ανάγνωση του έργου; Πού έγκειται η μεγάλη επιτυχία, η δυναμική, αλλά και το δέλεαρ – ενδιαφέρον της παράστασης; Πώς θα τη χαρακτηρίζατε ως σκηνοθέτης της;

Κάθε παράσταση αποτελεί μια νέα ανάγνωση. Μια πιο φρέσκια ματιά απέναντι στα κείμενα. Και μόνο το γεγονός ότι έχουν μεσολαβήσει τόσα χρόνια από την συγγραφή του έργου αρκεί. Η επιτυχία μιας παράστασης δεν είναι ένα πράγμα. Χαίρομαι που εν κατακλείδι η Επιθεώρηση εν έτη 2024 συνεχίζει να αφορά το κοινό.

Ποια η δική σας σύγχρονη οπτική στην παράσταση, το σκηνοθετικό σας εύρημα σ’ αυτήν, καθώς και ο στόχος της παράστασης;

Καταρχάς η νέα οπτική από μόνη της είναι σύγχρονη σε σχέση με κάτι που συνέβη στο παρελθόν. Πέρα από τη χρήση της εικόνας και της κινηματογραφικής προσέγγισης με τους γρήγορους ρυθμούς, βασική είναι η λειτουργία του θέατρου μέσα στο θέατρο, δηλαδή το γεγονός ότι όλα εξελίσσονται μέσα σε μια σκηνή που συνδέει την καθημερινότητα με την θεατρική πράξη και δη την Επιθεώρηση.

Πώς αποδίδεται επί σκηνής η λάμψη και η μαγεία του “εφήμερου” της ελληνικής επιθεώρησης – αυτού του τόσο παρηκμασμένου, όσο και δημοφιλούς θεατρικού είδους;

Δεν θεωρώ την Επιθεώρηση είδος παρηκμασμένο. Άνθησε σε εποχές που ο κόσμος δεν είχε άλλο τρόπο διασκέδασης και τόλμησε να πει ή να υπονοήσει πράγματα που δεν λέγονταν εύκολα. Σήμερα πολλά είδη θεάτρου αποτελούν εξέλιξη της Ελληνικής Επιθεώρησής. Ας μην ξεχνάμε ότι μας έδωσε πολλές και πολλούς μεγάλους πρωταγωνιστές. Θεωρώ την Ελληνική Επιθεώρηση σπουδαία παρακαταθήκη για το Ελληνικό Θέατρο με δεδομένη τη λάμψη και τη γοητεία που αποπνέει.

Ποια τα φετινά σας πλάνα και ο καμβάς του Καλλιτεχνικού προγράμματος του ΚΘ.Β.Ε.; Ποιος ο ρόλος που καλείται να παίξει το Κ.Θ.Β.Ε. ως ο μεγαλύτερος Πνεύμονας Πολιτισμού της Β. Ελλάδας σε μια δυσοίωνη και σκοτεινή εποχή, όπως σήμερα;

Πολλές και πλούσιες παραγωγές. Μια εποχή παραγωγική, πολυσυλλεκτική, ανοιχτή στη δημιουργία, στην αναζήτηση, στη διερεύνηση που χαράσσει νέους δρόμους απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις. Συνεργασίες με σπουδαίους ανθρώπους της πόλης, της Ελλάδος και του εξωτερικού, που μας τιμούν με την παρουσία τους. Όπως είπα το μότο μας φέτος είναι το «ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΖΙ». Ένα «ΜΑΖΙ» που έχει ανάγκη την καθεμιά και τον καθένα ξεχωριστά. Ένα «ΜΑΖΙ» που μας συμπεριλαμβάνει όλους. Όταν οι προκλήσεις καθημερινά γίνονται προσκλήσεις για αλληλεπίδραση το θέατρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένει αμέτοχο. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται να είμαστε «ΜΑΖΙ».

Πώς αξιολογείτε με την πολυδιάστατη ιδιότητά σας (Ηθοποιός – Σκηνοθέτης – Θεατρολόγος – Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε.) το επίπεδο της Πολιτιστικής ζωής στη χώρα μας;

Δεν θα ήθελα να κρίνω το επίπεδο της Πολιτιστικής ζωής της χώρας ούτε να αξιολογήσω εμένα. Το αφήνω αυτό στη κρίση των ειδικών και του κοινού. Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι είμαι ευτυχισμένος με το υπέροχο ταξίδι στο χώρο του Θεάτρου.

Εν κατακλείδι ποιο αποτελεί τον απώτερο στόχο και το καλλιτεχνικό σας όραμα για το Κ.Θ.Β.Ε. και την Τέχνη εκτενέστερα;

Θα ήθελα να υπάρχουν παραστάσεις που ο κόσμος θα θυμάται. Παραστάσεις που ο κόσμος θα συζητά, που θα γυρίζει στο σπίτι του και θα υπάρχει τροφή για σκέψη. Το θέατρο είναι ψυχαγωγία και πολιτισμός. Ας θυμηθούμε ξανά πως μια σημαντική παράσταση μπορεί να καταργήσει το χώρο και το χρόνο, να αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Πως ένα σπουδαίο έργο έχει τη δύναμη να κάνει τους θεατές να κρατήσουν την ανάσα τους, να νοιώσουν ότι τους διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα που όσο μεγαλύτερη είναι η τάση του, τόσο εντονότερη είναι η σπίθα που προκαλεί.

Ας εστιάσουμε σε αυτή την ενέργεια, ας κρατήσουμε ζωντανή τη σπίθα της δημιουργίας. Σε έναν κόσμο που διαρκώς κινείται και αλλάζει το θέατρο είναι και παραμένει μια σταθερή αξία που πάντα θα μας ενώνει, θα μας κινητοποιεί, θα μας εμπνέει. Ένα θέατρο με εξωστρέφεια και συνέργειες σε όλους τους τομείς της τέχνης, ως οφείλει, μια τέχνη που μπορεί να εγκιβωτίζει και να αξιοποιεί όλες τις υπόλοιπες τέχνες.