Άγγελος Κουρέπης

Άγγελος Κουρέπης
Κοινοποίηση
Ημερομηνία Δημοσίευσης: 22/02/2023

Εύα Μαρά

Της δημοσιογράφου Εύας Μαρά

“Moulin Rouge δια χειρός Άγγελου Κουρέπη”

“Θέατρο για εμένα σημαίνει κατάθεση”

Ο πολυσχιδής, ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης – δημιουργός Άγγελος Κουρέπης  μας συστήνεται μέσα από νέες, ανατρεπτικές και κυρίως ενδιαφέρουσες θεατρικές προτάσεις  εκπλήσσοντάς μας ευχάριστα με την τόλμη του πειραματισθεί και να κάνει καλλιτεχνικά άλματα προς χάριν της τέχνης που υπηρετεί με πάθος, αλήθεια και όραμα ως νέος εκπρόσωπός της!

Άγγελος ΚουρέπηςΣκηνοθέτης, ηθοποιός, art director, δάσκαλος και ιδρυτής του θεατρικού εργαστηρίου “Εξάγγελοι”, αλλά και μέλος, της νέας εταιρίας παραγωγής “Τriple Threat Productions” αναζητά νέους δρόμους στο θέατρο που γι’ αυτόν σημαίνει κατάθεση ψυχής μέσα από ένα ταξίδι βαθιάς εσωτερικής εξερεύνησης και ωρίμανσης!

Μετά το άκρως εμπνευσμένο θεατρικό του εγχείρημα “Το Κλάμα βγήκε απ’  τον Παράδεισο”, μας συστήνεται εκ νέου  ως πρωτοποριακός σκηνοθέτης με τις ανατρεπτικές καλλιτεχνικές του δράσεις στο χώρο του μιούζικαλ σε εναλλακτικούς χώρους, όπως αυτόν του Nightclub .

Αυτή τη φορά ξαναζωντανεύει   τη μαγεία του  θρυλικού καμπαρέ  “Moulin Rouge” και μας προσκαλεί σ’ ένα αλλοτινό ταξίδι τέχνης και διασκέδασης, ενώ είναι έτοιμος για επόμενα υψηλότερα εναλλακτικά θεατρικά βήματα που θα μας γοητεύσουν…αλλά και θα εγείρουν γόνιμους προβληματισμούς και ενδότερες αναζητήσεις αλήθειας!

Πότε χρονικά ξεκινά το πολυεδρικό ταξίδι σας στην υποκριτική τέχνη; Ποιο το κύριο έναυσμα που σας ώθησε στην επαγγελματική ενασχόλησή σας με την τέχνη;

Το ταξίδι μου ξεκίνησε το 2004 σχεδόν από ένα παιδικό παιχνίδι με τα ξαδέλφια μου στην Χαλκηδόνα. Πολύ νωρίς κατάλαβα τι δουλειά θέλω να κάνω. Το βασικότερο στοιχείο που ακόμα και τώρα είναι ο λόγος που κάνω θέατρο, είναι τα προσωπικά ταξίδια. Είτε καταλαβαίνοντας καλύτερα τον κόσμο και τους ανθρώπους, είτε πηγαίνοντας σε μέρη που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα πάω, χωρίς να κουνηθώ καθόλου.

Πώς χτίζει ένας καλλιτέχνης τη σχέση του με το κοινό; Τι σημαίνει γι’ εσάς ως καλλιτέχνη – δημιουργό το θέατρο; Πως προσδιορίζετε την έννοια του;

Χρειάζεται πολύς χρόνος για να αναπτυχθεί μια σχέση με το κοινό αλλά εγώ πιστεύω στην πρόσθεση. Η καλή πρόθεση, η ειλικρίνεια και το όραμα να πεις ιστορίες είναι τα βασικά εφόδια σε αυτό το ταξίδι. Προσωπικά, σκάβοντας βαθύτερα με τα χρόνια, συνειδητοποιώ πως δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα να δημιουργήσω ένα συγκεκριμένο ρεπερτόριο ή να αναγνωρίζομαι ως αυτός που κάνει ένα πράγμα. Και αυτό έχει πολλά θετικά και αρνητικά.

Θέατρο για μένα σημαίνει κατάθεση, είναι ο τρόπος να πούμε αυτό που θέλουμε για τα πράγματα που μας απασχολούν, χωρίς να χρειάζεται να μιλήσουμε αλλά να δημιουργήσουμε. Είναι ένα εργαλείο ζωής, ένα ομαδικό άθλημα που χρειάζεται την εξερεύνηση της ψυχής και του σώματος σου βαθιά. Είναι σαν να δουλεύουμε μια ατελείωτη οικοδομή του παρόντος. Με το που την χτίζουμε, πεθαίνει.

Με αφορμή τη νέα σας θεατροχορευτική παράσταση με τίτλο “Moulin Rouge”, που ανεβαίνει στις 11,18 και 25 Φεβρουαρίου στο J’adore Nightclub και  την οποία υπογράφετε σκηνοθετικά, δώστε μας, εν συνόψει, το στίγμα – προφίλ της, καθώς και το δικό σας προσωπικό ζητούμενο ως δημιουργός της! Ποιο το δέλεαρ της παράστασης σας και δη, το δικό σας σκηνοθετικό εύρημα σ’ αυτήν;

Άγγελος ΚουρέπηςΘέλαμε να δημιουργήσουμε με την Triple Threat Productions, ένα θέαμα που θα αλληλεπιδρά με τον κόσμο σε διαφορετικό επίπεδο χορευτικά. Χωρίς να υπάρχει πάντα το αυστηρό προφίλ του θεατρικού χώρου και μόνο των ειδών χορού όπως το μπαλέτο και το σύγχρονο, αλλά να έρθουν είδη χορού στην επιφάνεια, που από το κράτος και τον πολιτισμό αυτής της χώρας αγνοούνται παντελώς. Το δεύτερο στοιχείο για να σχεδιαστεί αυτή η  παράσταση ήταν η διαφοροποίηση όσον αφορά το χώρο. Θέλαμε με την ομάδα (Λευτέρη Κωνσταντίνου, Κλαίρη Καραπιδάκη) να δημιουργήσουμε ένα θέαμα που μπορεί να σταθεί σε νυχτερινή σκηνή.

Το πιο σπουδαίο από όλα είναι ότι έχουμε εκπληκτικούς συνεργάτες στο J’adore. Ανθρώπους που μας αγκάλιασαν, μας σεβάστηκαν και ίσως και περισσότερο από οποιονδήποτε χώρο παραστάσεων ή εκδηλώσεων έχουμε  βρεθεί ως τώρα. Και αυτή την στροφή την δημιούργησαν τα προβλήματα σεβασμού που υπάρχουν από τις θεατρικές σκηνές προς τους Θεσσαλονικείς δημιουργούς της πόλης.

Ποιες δυσκολίες κληθήκατε ν’ αντιμετωπίσετε στη θεατρική σας πορεία;

Πρώτα θα έβαζα την άρνηση της οικογένειας μου να ασχοληθώ με την τέχνη. Δεύτερο θα έβαζα, ακόμα και σήμερα, το πλαίσιο που δεν είχα και δεν έχω δημιουργήσει. Ποτέ δεν είχαμε κάποιον που να βοηθάει και να απλοποιεί οποιαδήποτε διαδικασία θέλαμε να κάνουμε στο θέατρο. Έτσι, δεν πιστεύω καθόλου στην τύχη. Πιστεύω στην δύναμη μας. Την προσωπική, την ομαδική.

Σε ποιο βαθμό ένας νέος καλλιτέχνης – δημιουργός υποχρεώνεται να ακολουθήσει τις επιταγές της εποχής και του  συστήματος; Πόσο δύσκολη  είναι η καταξίωση και η καθιέρωση ενός καλλιτέχνη σήμερα;

Κατά 90% μόνο ακολουθώντας τις επιταγές της εποχής και του συστήματος μπορεί να λειτουργήσει πλέον ένας καλλιτέχνης. Αν δεν το κάνει, πρέπει να βρει έναν τρόπο να αποκτήσει δύναμη όσον αφορά το έργο του και να τραβήξει την προσοχή με αυτό. Και το λέω γνωρίζοντας πως στην αρχή της πορείας μας με την Triple, δουλέψαμε με ένα έργο που ενώ θεωρητικά έφερε μια εμπορική επιτυχία ως αναφορά της ποπ κουλτούρας, η αντιμετώπιση του καλλιτεχνικού και δημοσιογραφικού χώρου στην αρχή της παράστασης μας ήταν μηδενική και αρνητική. Αλλά κερδίσαμε το στοίχημα.

Η καταξίωση δεν πρέπει να γίνεται ποτέ ο σκοπός, αλλά πάντα να μπαίνουν πρώτα οι άνθρωποι, η βελτίωση της εργασιακής μας συνθήκης και το να μπορούμε να πούμε θεατρικά αυτά που θέλουμε. Και επιμένοντας στα πιστεύω μας θα έρθουν τα πάντα.

Μετά το άκρως επιτυχημένο σας θεατρικό εγχείρημα “Το κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο” και το “Moulin Rouge”, ποιο αποτελεί το νέο σας καλλιτεχνικό – θεατρικό βήμα;

Το επόμενο μας θεατρικό βήμα, είναι το ανέβασμα του “Dracula” τον Μάρτιο στο Θέατρο Αθήναιον. Με μία καινούργια διασκευή βασισμένη στο βιβλίο και στην ταινία του Κόπολα, θέλουμε να πούμε μια ιστορία για θέματα που μας απασχολούν πολύ το 2023. Η μοναξιά, η έννοια της ερωτικής συναίνεσης, η μετατόπιση του ερωτικού στοιχείου και πως μεταφράζεται πλέον στις μέρες μας, η έννοια της θρησκείας και της πίστης.

Σε ποιο βαθμό, εκτιμάτε, ότι η Τέχνη έχει πληγεί από την υφιστάμενη Κρίση; Πού έγκειται η αποστολή και η αναγκαιότητα – σπουδαιότητα του θεάτρου και της Τέχνης εν γένει σήμερα εν καιρώ κρίσης αξιών και απαξίωσης των πάντων;

Άγγελος ΚουρέπηςΣε τεράστιο βαθμό. Αλλά δεν θυμάμαι και τον εαυτό μου και την ζωή χωρίς να υπάρχει κάποια κρίση. Η αποστολή μας με όχημα την τέχνη είναι να μιλήσουμε για πράγματα και ιστορίες που η «κανονικότητα» δεν επιτρέπει να υπάρχουν, είναι να ασχοληθούμε με τα ζητήματα που προσπαθεί να θάψει η συνήθεια και το κάθε πολιτικό σύστημα.

Τελικά, ενυπάρχει η Ζωή στην Τέχνη ή η Τέχνη στη Ζωή;

Απόλυτα. Είναι δυο ταυτόσημες έννοιες που δεν μπορούν να υπάρχουν η μια χωρίς την άλλη αλλά πάντοτε προηγείται σε όλα η ζωή.

Ποιο το προσωπικό σας όραμα στην τέχνη; Πού εκτείνονται οι προσωπικές σας βλέψεις – φιλοδοξίες;

Υπάρχει ένα «αστείο» που λέμε με τον Λευτέρη Κωνσταντίνου τα τελευταία χρόνια, όταν βρισκόμαστε σε μέρη που δεν πιστεύαμε ότι θα βρεθούμε ποτέ στην ζωή μας σε σχέση με την πρώτη μας γνωριμία, ένα χαλαρό μεσημέρι στο σπίτι του για άσχετο λόγο. Και είναι η φράση «πίστευες ποτέ ότι θα βρισκόμασταν σε αυτή την κατάσταση όταν γνωριστήκαμε»;

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους και να δημιουργήσουμε ιδιαίτερα θεατρικά εγχειρήματα και στιγμές.

Θα ήθελα με αυτούς τους ανθρώπους και με άλλους που θα βρεθούν στην πορεία, να βρεθούμε σε χώρους και συνθήκες που δεν πιστεύουμε ότι θα μπορούσαμε να φτάσουμε.

Ποια η σχέση Ελευθερίας – Τέχνης; Θα πρέπει να υπάρχουν όρια στην τέχνη ως μία άλλη μορφή έκφρασης ή όχι; Δώστε μας την προσωπική σας εκτίμηση επί του θέματος!

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην τέχνη του θεάτρου, είναι να μένει παιδότοπος. Να θέλεις να ανέβεις πάνω στην σκηνή και να συμμετέχεις. Πρέπει να σου προκαλεί και να δοκιμάζει την ελευθερία σου, αλλά στην δημιουργική διαδικασία πρέπει να υπάρχουν σεβαστά και σαφή όρια. Κανείς δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει όπως το θέλει. Όλα χρειάζονται μια μέθοδο, ακόμη και η αποτυχημένη πρόβα, χρειάζεται αναγνώριση και αποδοχή.

Εν κατακλείδι, πως διαβλέπετε το Μέλλον του Θεάτρου και της Τέχνης εκτενέστερα στην Ελλάδα; Πως αξιολογείτε το επίπεδο της Πολιτιστικής Δημιουργίας στα θεατρικά δρώμενα της χώρας μας;

Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, είμαι πολύ απογοητευμένος με το που οδηγείται το θέατρο και η τέχνη σε αυτή την χώρα. Κάθε πρωί που ξυπνάω είμαι γεμάτος αισιοδοξία με το πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Μέσα στην ημέρα μου βλέπω πόσο σπουδαίους καλλιτέχνες έχουμε, πόσο ωραίο υλικό, πόσο σημαντικά πράγματα μπορούμε να πούμε, αν δράσουμε αλλά και τις απλήρωτες πρόβες, τις ατέλειωτες ώρες χωρίς ανταπόκριση, τις προσπάθειες που κάνουμε και πέφτουν στο κενό. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως πρέπει να μην ησυχάσουμε ποτέ σε σχέση με το που μπορούμε να φτάσουμε την τέχνη και χρειάζεται προσωπική προσπάθεια και επανάσταση για να καταφέρουμε ότι πιστεύουμε ότι αξίζουμε.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον Άγγελο Κουρέπη γι’ αυτήν την εφ’ όλης της ύλης ενδιαφέρουσα  και αποκαλυπτική Συνέντευξή μας  στο Thessaloniki City Guide με αφορμή τη νέα του εμπνευσμένη καλλιτεχνική παράσταση “Μoulin Bouge” στο J’adore Nightclub.

Του ευχόμαστε συνεχή συναρπαστικά ταξίδια τέχνης με την αισιόδοξη, εναλλακτική και επίμονη ματιά του ως ένας εναλλακτικός και ανήσυχος δημιουργός  οραματιστής του θεάτρου και της τέχνης μέσα από γόνιμες ενδοσκοπήσεις, αναζητήσεις και εξερευνήσεις ψυχής!

Μεστές ερωτήσεις, γενικές και ειδικές, μόνο σε σένα θα δίνω συνεντεύξεις Εύα!