Ημερομηνία Δημοσίευσης: 03/04/2014
Της δημοσιογράφου Εύας Μαρά
ΜΑΡΩ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: “Θα πρέπει να αντιστεκόμαστε και να μην παραδινόμαστε στην ευκολία. Η Τέχνη δεν θέλει ευκολία, θέλει δουλειά”
Γεννημένη στην Αθήνα, απόφοιτη της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π., η γνωστή ηθοποιός – πρωταγωνίστρια θα πραγματοποιήσει αργότερα θεατρικές σπουδές από το Εργαστήρι Υποκριτικής Τέχνης του Άκη Δαβή με δασκάλα τη Ρούλα Πατεράκη, μαθήματα τραγουδιού στο Ελληνικό Ωδείο με την Άννα Μουζάκη, ενώ παράλληλα θα παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής και Performance με το σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά.
H σατανική και ακραία Μαντάν Ντελμόνζ του “Ντε Σαντ, στη Ζυστίν”, θα διαγράψει μετέπειτα μια καθ’ όλα ποιοτική και αξιοπρεπή πορεία στο χώρο του θεάτρου με πλειάδα αξιόλογων και επιλεκτικών συνεργασιών με τελευταία αυτή με το Λιθουανό σκηνοθέτη, Τσέζαρις Κρεουζίνη.
Η πρωταγωνίστρια του “Δάφνης και Χλόης”, “Ταξίδι Αναψυχής”, “Περιμένοντας τον Γκοντό” και “Ζορμπάς, η πραγματική ιστορία”, θα συμπράξει επιτυχώς με τη Εθνικό Θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, αλλά και με σύγχρονες ομάδες χορού, ενώ θα αποτελέσει και ιδρυτικό μέλος του σύγχρονου θεατρικού συνόλου “Ημι-Όλου”.
Μετά το Θέατρο Εξαρχείων, το Θέατρο Φούρνος, το Διεθνές Φεστιβάλ Μονολόγων της Λιθουανίας και το Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε. Πάτρας, η Μάρω Παπαδοπούλου ή αν προτιμάτε η “επιτυχημένη” Μαντάμ Ντελμόνζ”, βρίσκεται για λίγες παραστάσεις στο Θέατρο “Αυλαία” της Θεσσαλονίκης στοιχηματίζοντας ότι θα προκαλέσει και θα γαργαλίσει τη φαντασία και τα ταμπού μας!
Κυρία Παπαδοπούλου σας καλωσορίζουμε στη Θεσσαλονίκη και δη στο Θέατρο “Αυλαία”, με αφορμή το βραβευμένο έργο “Ντε Σαντ στη Ζυστίν” σε σκηνοθεσία του Κρεουζίνη, όπου και πρωταγωνιστείτε, σωστά;
Έτσι, ακριβώς!
Πρόκειται για ένα “ολίγον” τολμηρό και προκλητικό έργο – βασισμένο σε μοτίβα από το “La Nouvelle Justine”, καθώς και αποσπάσματα από τα πιο γνωστά κείμενα του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, ο οποίος φημίζεται για την τολμηρή γραφή του; Σας φοβίζει λίγο αυτό απευθυνόμενη σ’ ένα συντηρητικό κοινό, όπως το ελληνικό;
Ναι, καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοείτε! Όχι δεν με φοβίζει, διότι – παρά το γεγονός ότι το έργο είναι πραγματικά προκλητικό και περιγράφει τολμηρές σκηνές – ωστόσο ο τρόπος του είναι ιδιαίτερα εκλεπτυσμένος και αριστοκρατικός, δίχως ίχνος χυδαιότητας με μοναδικό και απώτερο στόχο να αναδυθεί ένας σαρκασμός κι ένα βαθύ χιούμορ. Είναι κάτι σαν stand up comedy… αυτή η παράσταση ή σαν να λέω ανέκδοτα στο θεατή κλείνοντας του το μάτι και γαργαλώντας του τα ταμπού του, κατά κάποιον τρόπο!
Και τη φαντασία του, θα λέγαμε λίγο;
Kαι τη φαντασία του, βεβαίως!
Ποια η κεντρική θεματική του έργου;
H παράσταση διαπραγματεύεται μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.
Μιλήστε μας – εν συνόψει – για το δικό σας πρωταγωνιστικό ρόλο!
Ναι, μάλιστα! Εγώ υποδύομαι στην παράσταση τη Μαντάμ Ντελμόζ, μία αριστοκράτισσα ,η οποία διάγει έναν έκλυτο και ανήθικο βίο μέσα στα πλούτη και τη διαφθορά και στην πραγματικότητα προσκαλεί μια αθώα δωδεκάχρονη παρθένα, άπορη και κατατρεγμένη κορασίδα να την ακολουθήσει σ’ αυτόν τον βίο.
Με σκοπό την επιβίωση;
Και όχι μόνον, αλλά και το κέρδος, το χρήμα και κατ΄ επέκτασιν την κατάκτηση της ευτυχίας και μάλιστα με τη δύναμη απόλυτα λογικών επιχειρημάτων και εδώ κλείνει το μάτι στο θεατή!
Και τον καλεί να προβληματιστεί; Διαπερνά και κάποια μηνύματα εμμέσως στο θεατή;
Το έργο θέτει απλώς ερώτημα στο θεατή “πού μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο η άπλετη “εγωιστική του ελευθερία” και τον αφήνει να απαντήσει προσωπικά!
Πώς περιγράφονται οι σκηνές του έκλυτου βίου, αλλά και γενικότερα, δεδομένου ότι τα σκηνικά, τα κοστούμια, οι φωτισμοί και ηχητικό περιβάλλον είναι λιτά στην παράσταση;
Ναι, ακριβώς έτσι είναι, διότι η παράσταση βασίζεται κυρίως στη δύναμη του λόγου.
Πράγμα που καθιστά πολύ δύσκολη και απαιτητική τη δική σας ερμηνεία και αν συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι πρόκειται για έναν μονόλογο!
Ασφαλώς! Οφείλω να πω ότι στην αρχή ήταν ολίγον τρομακτικό και τολμηρό να είσαι μόνος στη σκηνή ως ηθοποιός και αν καλείσαι να διορθώσεις και να καλύψεις μόνος σου τυχόν λάθη χωρίς τη βοήθεια κανενός!
Αυτό, ίσως, αποτελεί και μια επιπλέον πρόκληση για εσάς, ως ηθοποιό;
Σαφώς, διότι είναι προκλητικό και ερεθιστικό να παίζεις με το θεατή μόνος σου και σου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση! Είναι, βέβαια, απόκτημα εμπειρίας και γνώσης από τον ηθοποιό.
Τι δυσκολίες ενείχε η συνεργασία με έναν ξένο σκηνοθέτη (τον Cezaris Crauzinis), μ’ έναν σκηνοθέτη που δε γνωρίζει τη γλώσσα μας και διαθέτει και μιαν άλλη θεατρική αισθητική;
Εκτιμώ ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι έχουμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν με το σκηνοθέτη και αυτή η παράσταση αποτελεί την τρίτη συνεργασίας! Επίσης, έτυχε να έχουμε τους ίδιους κώδικες και τις ίδιες τεχνικές, πράγμα που ευόδωσε την συνεργασία μας.
Ο μονόλογος εξυπηρετεί και την οικονομική πλευρά της παράστασης και δη στα πλαίσια της έντονης και βαρύνουσας οικονομικής κρίσης;
Ναι, ασφαλώς!
Το προσωπικό σας ζητούμενο για την παράσταση, ως πρωταγωνίστριας της;
Είναι σίγουρα μια παράσταση που χαίρομαι όταν παίζω σ΄ αυτήν, νιώθω κάθε φορά νέα ικανοποίηση, καθώς την ανανεώνω και διερευνώ τα όρια της. Ωστόσο το προσδοκούμενό μου είναι να μοιραστώ αυτό το πολύ ωραίο κείμενο της εξαίρετης μεταφράστριας, Αλεξάνδρας Ιωαννίδου με το κοινό της Θεσσαλονίκης, το οποίο εύχομαι να διασκεδάσει και να γελάσει, αλλά και να προβληματιστεί επάνω σε ζητήματα της εποχής του.
Πού έγκειται, συνεπώς, η επικαιρότητά του;
Είναι πολύ επίκαιρο, διότι πράγματα που ο Ντε Σαντ στην εποχή του τα διαισθάνονταν ως ακραία και ταμπού, σήμερα έχουν γίνει πράξη και μάλιστα αναρωτιέται κανείς μέχρι που θα οδηγήσει τον άνθρωπο όλη αυτή η χωρίς όρια και ήθος η εγωιστική ελευθερία του; Mπορεί να ζήσει ο άνθρωπος έτσι, τι κόσμο δημιουργεί;
Και με τι συνέπειες, θα συμπληρώσω εγώ…
Ακριβώς!
Μήπως το έργο προτρέπει και για μια εκ νέου ανακάλυψη της φιλελεύθερης ιδεολογίας του σύγχρονου κόσμου;
Σαφώς, εννοείται!
Υπάρχει το ενδεχόμενο περιοδείας της παράστασης, έπειτα από τις 10 παραστάσεις στο Θέατρο “Αυλαία” της Θεσσαλονίκης και τις επιτυχείς παραστάσεις που προηγήθησαν στην Αθήνα, τη Λιθουανία και την Πάτρα;
Είναι στα σχέδιά μου σε πολύ καλές συνθήκες να ανεβάσω ξανά την παράσταση στην Αθήνα κάποια στιγμή διότι το έργο δημιούργησε ένα μύθο παρά το γεγονός ότι οι παραστάσεις ήταν πολύ περιορισμένες.
Πώς θα χαρακτηρίζατε, προσωπικά, το έργο και τί χρώμα θα του προσδίδατε;
Κωμωδία με βαθύ κόκκινο χρώμα (αν είχε ένα χρώμα), του πάθους, της ακρότητας, του αίματος.
Ποια η διαφορά του λιθουανικού κοινού με το ελληνικό ως προς την θεατρική αισθητική;
O λιθουανικός λαός είναι ένας λαός που διατηρεί ακόμη τις παραδόσεις του-αν και έχουν διαβρωθεί και αυτοί από τον καταναλωτισμό και τον καπιταλισμό, ωστόσο έχουν ένα ήθος, μια σεμνότητα και μια
Τι σας ενοχλεί ως άνθρωπο, αλλά και καλλιτέχνη επίσης, στη σημερινή γενικότερη κρίση της εποχής μας;
Με ενοχλεί κυρίως αυτό που λέγεται “ότι οι νέοι στην χώρα μας δεν έχουν κανένα μέλλον και ότι είναι κατεστραμμένοι”, πράγμα που θεωρώ ότι είναι το χειρότερο που μπορείς να πεις σ΄ έναν νέο άνθρωπο!
Πού, πιστεύετε, ότι θα οδηγήσει αυτή η κρίση;
Δεν ξέρω πού θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση της κρίσης, απλώς θέλω να ελπίζω στον άνθρωπο, την ποιότητα, την διαφύλαξη των ανθρώπινων αξιών.
Ποιος ο κύριος ρόλος του θεάτρου και η προσφορά του σε καιρούς κρίσης, εκτιμάτε;
Θα πρέπει το θέατρο να προσφέρει και μια ανάταση ψυχής, να συγκινεί, να προβληματίζει, να διατηρεί την ποιότητα του ενάντια στις σειρήνες του εύκολου κέρδους.
Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά, το θέατρο;
Επικοινωνία και ταξίδι, θα σας έλεγα!
Ταξίδι στη φαντασία;
Ταξίδι…στη φαντασία, στην ψυχή ,στη σκέψη!
Πώς βλέπετε το σύγχρονο θέατρο; Υπάρχουν νέες δυνάμεις; Αξιόλογοι ηθοποιοί, σκηνοθέτες, δημιουργοί;
Βεβαιότατα!
Τότε τι φταίει και δε μιλάμε για καλό θέατρο σήμερα; Υπάρχει έλλειμμα “πνευματικότητας”;
Όχι, νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το γενικό κλίμα της εποχής και όχι με το θέατρο μόνον και γι αυτό θα πρέπει τα καλά πράγματα σήμερα -περισσότερο από άλλοτε- θα πρέπει να προωθούνται, να διαφημίζονται και να υποστηρίζονται!!!
Ποιος ο μεγαλύτερος κίνδυνος, συνεπώς της εποχής;
Nα αντιστεκόμαστε και να μην παραδινόμαστε στην ευκολία, διότι η τέχνη δεν θέλει ευκολία, θέλει δουλειά
Σε ποιο κοινό απευθύνεται η παράσταση σε ειδικό “προβληματισμένο” κοινό ή το ευρύ κοινό;
Σαφώς και στο ευρύ κοινό, όλο το κοινό και για το λόγο αυτό οι παραστάσεις του Κρεουζίνη είναι έτσι φτιαγμένες ώστε να γίνονται κατανοητές και να αγκαλιάζουν όλο το κοινό!
Επόμενο καλλιτεχνικό σας βήμα;
Θα συμμετέχω σε μια διαδικτυακή, κωμική σειρά και θα παρουσιαστεί από τον ΑΝΤ Web TV και επίσης βρισκόμαστε μαζί με τον Κρεουζίνη σε πολλές θεατρικές συζητήσεις για τον ερχόμενο χειμώνα!
Εν κατακλείδι, ποιο αποτελεί το προσωπικό σας μότο;
Η ζωή είναι όμορφη, παρά τις δυσκολίες της!
Συμφωνώ μαζί σας! Σας ευχαριστώ θερμά για την ουσιαστική και άκρως ενδιαφέρουσα συζήτησή μας και να σας ευχηθώ από καρδιάς καλή επιτυχία στην παράσταση, όπως επίσης και σ’ εσάς προσωπικά!
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Μαρά!!!
