Βασίλης Τσικάρας

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 24/02/2015

“Σπαγγέτι αλά Γαλλικά δια χειρός Βασίλη Τσικάρα”

Βασίλης Τσικάρας: “Συγγραφέας – Δημοσιογράφος – Σκηνοθέτης – Ηθοποιός – Θιασάρχης”

 

Ο πολυγραφότατος και πλέον χαρισματικός έντεχνος συγγραφέας – σκηνοθέτης – ηθοποιός των επιτυχημένων θεατρικών έργων: “Ψάρι στα Χείλη”, “Κωδικός Σπασίμπα-Ντα, “Σουτζουκ-Λουκούμ” (με βραβείο θεατρικού κοινού της Θεσσαλονίκης), “Μαdmix” και Madmix T-Reloaded”, επανέρχεται με μια νέα ενδιαφέρουσα κωμωδία καταστάσεων “Σπαγγέτι αλά Γαλλικά” στο Θέατρον Άρατος, ενώ ετοιμάζει νέο δυναμικό παρόν με άλλες 2 θεατρικές και 2 κινηματογραφικές ταινίες του.

Πνεύμα ανήσυχο, δημιουργικό, νεωτεριστικό με πολυδιάστατο καλλιτεχνικό και συγγραφικό ταλέντο – μετά τη δεκαεννιάχρονη δυναμική του πορεία στο δημοσιογραφικό χώρο – θα στραφεί στον κόσμο του θεάτρου και του κινηματογράφου, υπηρετώντας τον ποικιλοτρόπως ως συγγραφέας – σκηνοθέτης – ηθοποιός με πάθος, συνέπεια και σοβαρότητα, κυρίως – όμως – με ήθος, ποιότητα και όραμα!

“Λατρεύω την κωμωδία! Είναι το πιο δύσκολο είδος θεάτρου. Πάντα ήθελα να την υπηρετήσω. Αυτό κάνω! Προσωπική επιλογή, αναγκαίο καλό!”

Ποιο το κίνητρο για την ενασχόλησή σας με τη συγγραφή και το θέατρο (μετά τη δημοσιογραφία), κύριε Τσικάρα;

Το κίνητρό μου ήταν απλά η αγάπη για δημιουργία και ένας καθαρά προσωπικός διεξοδικός τρόπος να εκφραστώ μέσα από το θέατρο. Η είσοδός μου στο χώρο του θεάτρου ήρθε να ξαναζωντανέψει τις εικόνες και τα όνειρα που είχα από την παιδική μου ηλικία.

Μετά των 5 επιτυχημένων θεατρικών σας έργων, επανέρχεστε δυναμικά με μια νέα ενδιαφέρουσα κωμωδία καταστάσεων “Σπαγγέτι αλά Γαλλικά” στο θέατρο “Άρατος”! Δώστε μας εν συνόψει το στίγμα της! Τι πραγματεύεται και ποιο το προσωπικό ζητούμενό σας ως δημιουργού;

Η θεματολογία μου αντλείται από τις σχέσεις των ανθρώπων και δη των ζευγαριών. Τα προβλήματα της καθημερινότητας επί παραδείγματι, η δύσκολη συμβίωση, τα ατελείωτα διαζύγια, οι καυγάδες, οι παρεξηγήσεις, η έλλειψη εμπιστοσύνης κτλ.. Το ζητούμενο και σε αυτήν την περίπτωση είναι, από τη μία να γελάσουμε κι από την άλλη να αφυπνιστούμε και να γίνουμε πιο δοτικοί στις σχέσεις μας. Στο «Σπαγγέτι αλά Γαλλικά», η θεωρία της συμπτωματολογίας ενός δικηγόρου (Αλμπέρτ) αναστατώνει τη ζωή του Ντομινίκ και της Ανέτ, που είναι ήδη αναστατωμένη, καθώς υπάρχει πρόβλημα στη σχέση τους. Ο Ντομινίκ θέλει να χωρίσει θεωρώντας πως η σύζυγός του, τον απατά. Έλα όμως που και οι δύο επιλέγουν τον ίδιο δικηγόρο υπεράσπισης! Ο Αλμπέρτ θα καταφέρει να συμβιβάσει τα πράγματα; Τελικά πόσο αθώοι είναι οι τρεις τους; Το τέλος είναι ανατρεπτικό…

Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο “Άρατος” και πώς προκύπτει η ονομασία;

Ο Άρατος είναι το σπίτι μου. Είναι το θέατρό μας, είναι η θεατρική μας ομάδα. Το όνομα προέκυψε από τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, ποιητή και αστρονόμο Άρατο, ο οποίος έζησε πάρα πολλά χρόνια στη Μακεδονία και έγραψε το περίφημο έργο «Φαινόμενα και Διοσημεία». Κάποτε ο Άρατος μελετούσε τα άστρα και σήμερα η θεατρική ομάδα Άρατος και το Θέατρο Άρατος παρουσιάζει τα… αστέρια του θεάτρου.

Ποια ιδιότητά σας αντιπροσωπεύει περισσότερο, ποια ξεχωρίζετε;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης ή ηθοποιός; Έχω σπουδάσει το κάθε αντικείμενο κι αφιερώνω έως σήμερα χρόνο από τη ζωή μου στο κάθε ένα από αυτά. Μετά από λίγα χρόνια, ίσως κάποια από αυτές τις ιδιότητες να με αντιπροσωπεύει περισσότερο…

Κατ’ αντίφαση σε μια περίοδο γενικότερης κρίσης με όλα τα συνεπακόλουθα, πώς ερμηνεύετε το γεγονός ότι ενδυναμώνεται ο πολιτιστικός οργασμός με την ολοένα δημιουργία νέων τοπικών θεατρικών σχημάτων;

Σε περιόδους κρίσης, οι δημιουργοί αισθάνονται μεγαλύτερη την ανάγκη να εκφραστούν. Γεννιούνται νέα θεατρικά σχήματα, παρουσιάζονται νέα έργα, βγαίνουν μπροστά νέοι καλλιτέχνες. Η Τέχνη δυναμώνει ως μία ανάγκη να συμπαρασταθεί στην πάσχουσα κοινωνία. Το θέατρο μιλάει στις ψυχές και στέλνει τα δικά του μηνύματα.

Στην υφιστάμενη κρίση (συγκυρία) που βιώνουμε ως χώρα, ο δημιουργός οφείλει να παράγει έργο με πολιτικές και κοινωνικές αιχμές; Ποια η δική σας προσωπική εκτίμηση;

Οφείλει απλά να παράγει έργο. Αυτό τα λέει όλα.

Υπηρετείτε το θέατρο ποικιλοτρόπως, καθώς είστε ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας! Πόσο δύσκολο είναι να καταξιωθεί – ιδιαίτερα σήμερα – ένας νέος καλλιτέχνης ή δημιουργός σ’ ένα ομολογουμένως άκρως απαιτητικό, σκληρό και ανταγωνιστικό χώρο, όπως είναι ο καλλιτεχνικός;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο, καθώς στην πόλη μας πετυχαίνεις μόνο με συνέπεια, συνέχεια και δυνατές δουλειές. Η καλλιτεχνική αξία πρέπει να είναι υψηλή, καθώς έχεις να αντιπαλέψεις πολλές φορές το έλλειμμα προβολής.

Η καταφυγή σας (μέχρι τώρα) στην κωμωδία υπήρξε σκόπιμη ή απλώς συμπτωματική;

Λατρεύω την κωμωδία. Είναι το πιο δύσκολο είδος. Πάντα ήθελα να την υπηρετήσω. Αυτό κάνω τώρα. Προσωπική επιλογή, αναγκαίο καλό!

Δεδομένου ότι έχετε γράψει σενάρια και στον κινηματογράφο και το θέατρο, δύο ομολογουμένως διαφορετικούς κόσμους, πού έγκειται η διαφορετικότητα στον τρόπο συγγραφής;

Το θεατρικό έργο είναι πιο ολοκληρωμένο είδος. Μπορεί να είναι λιγότερο περιγραφικό, αλλά βγάζει κανείς, αβίαστα, νόημα και περιεχόμενο. Το σενάριο είναι ένα «τεχνικό» κείμενο που βοηθά περισσότερο το σκηνοθέτη και τα μέλη μιας κινηματογραφικής παραγωγής. Έχει επαναλήψεις και όρους, που εξυπηρετούν τον τρόπο γυρισμάτων μιας ταινίας.

Ποιο είναι το επόμενο καλλιτεχνικό σας βήμα;

Η συγγραφή 2 νέων θεατρικών έργων και η πραγματοποίηση 2 κινηματογραφικών ταινιών.

Ποια, πιστεύετε, είναι η αποστολή του θεάτρου σε δυσοίωνους και δίσεκτους καιρούς κρίσης;

Το θέατρο πρέπει να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από την κοινωνία και να βοηθά στην ανάπτυξη της κοινωνικής συνείδησης των ανθρώπων.

Πώς αξιολογείται το επίπεδο του ελληνικού θεάτρου σήμερα; Πώς οραματίζεσθε το μέλλον του, ευοίωνο ή δυσοίωνο;

Το ελληνικό θέατρο έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Το μέλλον του θα είναι σίγουρα ευοίωνο, αρκεί να δυναμώσουν οι πυλώνες του, να πυργώσουν και να προωθηθούν νέα ρεύματα. Έτσι θα πάψει πολλές φορές να θυμίζει σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.

Μπορεί το θέατρο να αποτελέσει για τον ηθοποιό – καλλιτέχνη ένα είδος εσωτερικής αναζήτησης (ψυχανάλυσης) και ψυχοθεραπείας;

Ναι. Το θέατρο είναι το όχημα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που μεταφέρθηκαν μέσα στο θέατρο τεχνικές τύπου Gestalt και Turner, που έχουν να κάνουν με την ομάδα, το πρόβλημα, το στίγμα, την ανάλυση, τη σωματική και πνευματική απελευθέρωση. Έχετε ακούσει για τη Δραματοθεραπεία; Είναι μια επιστημονική μέθοδος ψυχοθεραπείας που κάνει χρήση τεχνικών του θεάτρου και γενικότερα της τέχνης με στόχο την επεξεργασία των ζητημάτων που απασχολούν το άτομο.

Η αποδοχή του κόσμου λειτουργεί καταλυτικά για το δημιουργό-καλλιτέχνη; Τι ρόλο παίζει το χειροκρότημα για τον ηθοποιό;

Το χειροκρότημα είναι η μεγαλύτερη ευτυχία. Είναι η τροφή του κάθε καλλιτέχνη. Η αποδοχή του κόσμου σου δίνει δύναμη για να γίνεις καλύτερος…

Πολλοί εκτιμούν ότι το θέατρο και η τέχνη γενικότερα αποτελούν πολυτέλεια για την εποχή μας! Αναπτύξτε μας την προσωπική σας άποψη!

Εγώ μπορώ να πω πως πολυτέλεια είναι το 2ο ή το 3ο ποτό σε ένα μπαρ. Το θέατρο, είμαστε εμείς. Είναι ο πολιτισμός μας. Είναι η έκφρασή μας. Αν αρνηθούμε την καταγωγή μας και την ταυτότητά μας τότε δεν θα έχουμε ούτε μέλλον, ούτε προορισμό.

Πώς κρίνετε το επίπεδο της θεατρικής αγωγής και παιδείας στη χώρα μας σήμερα; Εκτιμάτε ότι το θέατρο και οι τέχνες στην Ελλάδα τυγχάνουν σοβαρής αντιμετώπισης από την Πολιτεία; Έχετε παρατηρήσει να γίνονται προσπάθειες υποστήριξης και ανάδειξης του ελληνικού θεάτρου;

Δεν γνωρίζω πολλά γύρω από τους κρατικούς θεσμούς οπότε δεν θα απαντήσω. Απλά θα πω πως η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι έντονη. Θεατρική αγωγή και παιδεία υπάρχει; Διδάσκεται; Νομίζω πως όχι!

Ποιες άλλες ανησυχίες (καλλιτεχνικές – πνευματικές) ενυπάρχουν σ’ εσάς;

Δεν θα έλεγα ανησυχίες. Απλά καμιά φορά, μου αρέσει να γράφω στίχους. Μου αρέσει επίσης να διαβάζω λογοτεχνία και παγκόσμιο θέατρο.

Πού τελειώνει το ταξίδι σας στην Ιθάκη της Τέχνης;

Το ταξίδι δεν βλέπω να τελειώνει εύκολα. Βλέπω να περιπλανιέμαι ακόμη για καιρό ως άλλος Οδυσσέας που ψάχνει την Ιθάκη του.

Πώς προχωράτε στην επιλογή ενός έργου ή μιας συνεργασίας σας;

Το έργο πρέπει να πληρεί κάποια κριτήρια και να είναι επίκαιρο. Να έχει κάτι να πει στο κοινό την εποχή που θα παρουσιαστεί. Όσον αφορά τις συνεργασίες, αυτές πρέπει να εμφορούνται από εμπιστοσύνη, διάθεση και πραγματική αγάπη για το θέατρο.

Ποια παράστασή σας, σας στιγμάτισε στο οδοιπορικό σας στην τέχνη;

Η πρώτη παράσταση με δικό μου έργο. Το «Ψάρι στα χείλη» το 2011, σε σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου.

Εν κατακλείδι, πώς κρίνετε τη νέα διαμορφωθείσα πολιτική πραγματικότητα; Tι προσδοκάτε από τη νέα κυβέρνηση ως καλλιτέχνης – δημιουργός στο χώρο του πολιτισμού και της Τέχνης;

Δεν βλέπω να αλλάζουν πολλά πράγματα στο χώρου του πολιτισμού και της Τέχνης. Ειδικά τώρα που δεν υπάρχουν κονδύλια προς διάθεση. Προσδοκώ και ελπίζω, το υπουργείο πολιτισμού να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα βοηθήσουν να δυναμώσουν οι πυλώνες του θεάτρου που είναι τα νέα σχήματα, τα νέα θέατρα, οι νέοι συγγραφείς, τα νέα ρεύματα.