Από τα σημαντικότερα έργα του Νικολάι Γκόγκολ. Ένα διαμάντι της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μια σουρεαλιστική καταγραφή για το πως η κοινωνικοοικονομική καθήλωση και εξαθλίωση μπορούν να οδηγήσουν έναν άνθρωπο στην τρέλα.
Η ρούσικη μουσική, τα σκηνικά και κοστούμια δένουν αρμονικά με το αθάνατο αυτό αριστούργημα και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που βαθμιαία μας συνεπαίρνει και μας μεταφέρει στην Ρωσία του 1835, έτος που γράφτηκε ο συγκεκριμένος μονόλογος.
Μετά την παράσταση, οι θεατές μας μπορούν να παρακολουθήσουν-εάν φυσικά το επιθυμούν- την επεξήγηση των συμβολισμών του έργου από την γράφουσα. Συμβολισμοί που αποδεικνύουν την τεράστια αξία του Γκόγκολ, που προφητικά αναδεικνύει όλες τις παθογένειες κάθε κοινωνικού και πολιτικού συστήματος. Και οι οποίες παθογένειες-δυστυχώς ακόμη και σήμερα, 188 χρόνια μετά-συνεχίζουν να μας ταλανίζουν, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε.
Για την Πολιτεία Θεάτρου
Μαρία Μπαλτατζή
Λίγα Λόγια Για Τον Συγγραφέα Και Το Έργο
Ο Νικολάι Γκόγκολ έζησε και δημιούργησε το α΄μισό του 19ου αιώνα, από το 1809 έως το 1852 που πέθανε. Θεωρείται ο πατέρας του χρυσού αιώνα του ρωσικού πεζογραφικού ρεαλισμού.
Ο Ντοστογιέφσκι είπε σχετικά «Όλοι μας ξεπροβάλαμε μέσα απ’ το παλτό του Γκόγκολ».
Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του. Ένα έργο συμβολικό, μια σουρεαλιστική καταγραφή για το πως τα κοινωνικά πρότυπα μπορούν να οδηγήσουν έναν άνθρωπο στην τρέλα. Ένας διαχρονικός, αλλά επίσης και βαθιά βιογραφικός μονόλογος, καθώς και ο ίδιος ο Γκόγκολ έπασχε από ψυχώσεις που στο τέλος τον οδήγησαν στο θάνατο. Με σαφήνεια αληθινά προφητική, δείχνει το δρόμο που ακολούθησε ο ίδιος προς την τρέλα και τον θάνατο στην ηλικία που έχει ακριβώς ο ήρωάς του Ποπρίτσιν (43 ετών).
Το έργο αυτό εμπνεύστηκε ο Γκόγκολ από άρθρα εφημερίδων για τους τροφίμους των ψυχιατρείων, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Η μονότονη και πολλές φορές άσκοπη εργασία τους, τους οδηγούσε σε σύνδρομα ψυχωτικής ανωτερότητας. Σημειωτέον ότι η σχιζοφρένεια αναγνωρίστηκε ως ψυχική ασθένεια το 1800 και το έργο γράφτηκε το 1835, μόλις τρείς δεκαετίες μετά. Το κείμενο, συνεπώς, αποτελεί μια από τις πρώτες περιγραφές της σχιζοφρένειας και γι’ αυτό αποτέλεσε σημαντικό σημείο αναφοράς για ερευνητές και ψυχιάτρους πριν από την σύγχρονη εποχή.
Είναι το μόνο έργο του Γκόγκολ που είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο. Κι αυτό για να μπορέσει ο θεατής να παρακολουθήσει την ψυχική αποδιοργάνωση του ήρωα της ιστορίας από πρώτο χέρι, δίχως την απάλυνση της σκληρής πραγματικότητας μέσω ενός εξωτερικού αφηγητή.
Ο Γκόγκολ περιγράφει το ατομικό υπονοώντας το συλλογικό.
Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση: 2310285452, 6974195079