Ημερομηνία Δημοσίευσης: 06/12/2021
Οι “Ομιλούσες Σιωπές” της Ποίησης
Οι “Ομιλούσες Σιωπές” έχουν φωνή, αρκεί να τις αφουγκραζόμαστε
Ο πολυσχιδής Γιώργος Σαρδέλης (Καθηγητής – Οικονομολόγος – Συγγραφέας), μα πρωτίστως Άνθρωπος της Κοινωνικής Προσφοράς μας έδωσε μια εκ βαθέων ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική Συνέντευξη με αφορμή το 2ο πνευματικό του πόνημα που αφορά στην αυτοέκδοση – βαθυστόχαστη Ποιητική Συλλογή του με τίτλο “Ομιλούσες Σιωπές” η οποία πέραν του βαθιά ανθρώπινου στοιχείου διαπνέεται από φιλοσοφική λυρικότητα, τρυφερότητα, ευαισθησία, κοινωνικό προβληματισμό και αλτρουισμό.
Αυτό, όμως, που το ξεχωρίζει, είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο με φιλανθρωπικό χαρακτήρα, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε ο συγγραφέας ως άνθρωπος της προσφοράς…
Ο άνθρωπος που ξέρει να συνταιριάζει την έννοια της Τέχνης με αυτήν της Προσφοράς και να μας προτρέπει σε ταξίδια αυτογνωσίας, στοχασμού και συνειδησιακής αφύπνισης … κυρίως δε, της προσωπικής Αλήθειας, της αλήθειας του!
Θερμές Ευχαριστίες από καρδιάς για την άκρως ενδιαφέρουσα εφ’ όλης της ύλης αποκαλυπτική Συνέντευξή μας στο Thessaloniki City Guide στον αξιόλογο Καθηγητή – Οικονομολόγο – Συγγραφέα – Άνθρωπο της Προσφοράς, κ. Γιώργο Σαρδέλη με αφορμή την κυκλοφορία του 2ου Βιβλίου του – Ποιητικής Συλλογής του ” “Ομιλούσες Σιωπές”!
Του εύχομαι “Καλή Επιτυχία”, καθώς και Καλή Συνέχεια στο συναρπαστικό ταξίδι του στην τέχνη της Συγγραφής – Ποίησης με διαρκείς καταθέσεις ψυχής, γόνιμες εμπνεύσεις, φιλοσοφικές διδαχές, συνειδησιακές αφυπνίσεις, ενδιαφέροντες στοχασμούς, κοινωνικούς προβληματισμούς προς νέα ταξίδια αυτογνωσίας και αναζήτησης της εσωτερικής αλήθειας μας με κορύφωση την Ευτυχία…
Ομιλούσες σιωπές / Ποιητική συλλογή
Πότε ξεκινά χρονικά το ταξίδι σας στη συγγραφή (πεζογραφία και ποίηση);
Κυρία Μάρα σας ευχαριστώ για τη τιμή της πρόσκλησή σας, να μιλήσουμε και να πορευτούμε στα άδυτα φωτεινά μονοπάτια της ποίησης.
Τα πρώτα σκιρτήματα της συγγραφής, ξεκίνησαν από την παιδική μου ηλικία, γράφοντας στιχάκια σε όλα τα σχολικά μου βιβλία.
Η έμπνευση είναι ιερή, είναι έμφυτη και γι αυτό πιστεύω ότι ο συγγραφέας γεννιέται. Η έμπνευση δεν διδάσκεται και οτιδήποτε άλλο είναι… “εκθέσεις ιδεών “.
Η κοινωνία μας σήμερα έχει ανάγκη από το «Καλό βιβλίο», πνευματική τροφή για κάθε αναγνώστη.
Το βιβλίο δεν εμπορεύεται, αλλά προσφέρεται με ανιδιοτέλεια. Αυτές είναι οι απόψεις μου και έτσι πορεύομαι στη ζωή μου.
Ποιο το κύριο έναυσμα – κίνητρο που σας ώθησε στην ενασχόλησή σας με την τέχνη της συγγραφής;
Θα έλεγα ότι είναι πολλά. Με απασχολεί γενικά ο Άνθρωπος, τα κοινωνικά αγαθά που δυστυχώς εκλείπουν σήμερα, η αλήθεια, η παγκοσμιοποίηση των πάντων, η φτωχοποίηση των λαών, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η ειρήνη στον κόσμο, η αληθινή αγάπη, οι μεταλλάξεις, κλπ.
Για όλα αυτά αναφέρομαι στα βιβλία μου και για αυτά θα γράφω…….
Τι σημαίνει γι εσάς συγγραφή και τι αντιπροσωπεύει γι’ εσάς προσωπικά;
Με δύο λέξεις: «Θείο Χάρισμα». Προσφορά και Αγάπη!!!
Με αφορμή την κυκλοφορία του 2ου πνευματικού σας πονήματος – Ποιητικής Συλλογής με τίτλο “Ομιλούσες Σιωπές”, δώστε μας το προφίλ του βιβλίου σας, καθώς και την ερμηνεία του τίτλου του; Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως προέκταση – συνέχεια του 1ου σας πεζογραφήματος, ‘Κατάθεση Ψυχής”; Ποια δυσκολία ενείχε το πέρασμα από την πληθωρικότητα της πεζογραφίας στην συμπυκνωμένου λόγου Ποίηση ; Τι πραγματεύεται το νέο σας βιβλίο και ποια τα βαθύτερα νοήματά του;
Όσο για το προφίλ του βιβλίου μου, θα ήταν καλύτερα να παραθέσω τις εντυπώσεις ενός αξιόλογου ποιητή και καταξιωμένου Ποιητή του κ. Νίκου Ζώρη, ο οποίος έγραψε:
«Η ποιητική συλλογή “Ομιλούσες σιωπές” περιλαμβάνει 60 ποιήματα. Ποιήματα που τα χαρακτηρίζει μια αμεσότητα, ένας βαθύς ανθρωπισμός, ένας κοινωνικός προβληματισμός, ένας αλτρουισμός.
Ο ποιητής, με γραφή έντονα εξομολογητική και ευαισθητοποιημένος κοινωνικά, καταπιάνεται με την αναζήτηση της αλήθειας μέσα στην πραγματικότητα αποτυπώνοντας τις αγωνίες κάθε μεμονωμένου ανθρώπου και οραματιζόμενος έναν καλύτερο κόσμο.
Άλλοτε με στοχαστική διάθεση ονειροπολεί καλώντας κι εμάς να τον ακολουθήσουμε, άλλοτε με χαρούμενη διάθεση μιλάει για την αγάπη και τον έρωτα κι άλλοτε με μελαγχολική διάθεση, αλλά πάντοτε με επίγνωση, μάς καλεί να προβληματιστούμε για την πορεία μας στη ζωή.
Ένα βιβλίο που δίνει την αφορμή στους αναγνώστες να κάνουν ένα όμορφο ταξίδι αυτογνωσίας και στοχασμού».
Πράγματι οι “Ομιλούσας σιωπές”, είναι συνέχεια της “Κατάθεσης ψυχής” και θα αποτελέσει μία τριλογία, με την επόμενη Ποιητική μου συλλογή (ήδη τελειώνει η συγγραφή της).
Οπωσδήποτε υπάρχει διαφορά μεταξύ της πεζογραφίας και της ποίησης. Η πεζογραφία είναι μία αφήγηση μιας ιστορίας, ενός μυθιστορήματος, ένας διάλογος. Ο Πεζογράφος χρησιμοποιεί τη τεχνική του αφηγηματικού τρόπου.
Η ποίηση είναι μια συμπυκνωμένη γραφή, όπου οι εμπνεύσεις μας κάνουν τις υπερβάσεις τους και μας οδηγούν σε ανείπωτα μονοπάτια στοχασμών. Στην ποίηση δεν αντιστεκόμαστε και την αφήνουμε ηδονικά να αγγίξει τη ψυχή μας.
Η Ποίηση είναι ή έκφραση τους ωραίου, έχοντας έμμετρο λόγο, έναντι του πεζού και του διαλόγου. Εν κατακλείδι η Ποίηση ως Τέχνη είναι προϊόν έμπνευσης και φαντασίας, με ελευθερία έκφρασης. Η Ποίηση είναι το “ρίμα” της ευωδιάς.
Τέχνη και Προσφορά συνυπάρχουν στο συγγραφικό σας έργο, δεδομένου της γνωστής κοινωνικής σας προσφοράς! Πως επιτυγχάνεται;
Θα πω μόνο, ότι τα βιβλία μου είναι Αυτοεκδόσεις και όλα τα έσοδα προσφέρονται για κοινωνικούς σκοπούς.
Με ρωτάται, Πως επιτυγχάνεται; Όταν αγαπάμε τον Εαυτό μας, αγαπάμε όλο τον κόσμο και τότε όλα γίνονται, αρκεί να το θέλουμε…. και για να το θέλουμε, πρέπει να ψαχτούμε μέσα μας, αυτό που λέγεται Αυτογνωσία.
Τελικά η Ποίηση και εκτενέστερα η συγγραφή θέτει ερωτήματα ή δίνει απαντήσεις στους αναγνώστες της;
Θα έλεγα και τα δύο. Η Ποίηση περνά μηνύματα προβληματισμού, στοχασμού και κάθε λέξη ή σημείο στίξεως κρύβουν κάτι χρήσιμο μέσα τους. Εμείς πρέπει να ανακαλύψουμε την Πηγή….!
Τελικά, Όταν μιλά η Ψυχή, Όλα σωπαίνουν;
Όταν ο άνθρωπος εγκύψει μέσα στη ψυχή του, θα την ακούσει να μιλάει. Μπορεί να είναι σιωπηλή, αλλά μέσω της σιωπή της μιλάει με μηνύματα….. Ας την αφουγκραστούμε και μη κάνουμε θορύβους…. Θα μάθουμε πολλά.
Πως θα την αφουγκραστούμε τη ψυχή μας…? Εάν εγκύψουμε Μέσα μας βαθιά, γνωρίσουμε τον Εαυτό μας…. Αυτό που λέμε ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ…!!!
Επόμενο συγγραφικό σας βήμα; Να αναμένουμε την ολοκλήρωση της Τριλογίας ή της Τετραλογίας σας;
Μετά την «Κατάθεση ψυχής», τις «Ομιλούσες σιωπές», τελειώνω το τρίτο μου βιβλίου (Ποιητική συλλογή), που θα ολοκληρώσει μία Τριλογία.
Κατέχει σήμερα η Ποίηση τη θέση που της αξίζει ως το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος (τραγική ποίηση) ή αποτελεί ένα νοσταλγικό αναχρονιστικό συγγραφικό είδος;
Είναι λυπηρό η Ποίηση να βρίσκεται στα αζήτητα…. Ποιοι φταίνε? Όλοι μας. Μήπως ήρθε η ώρα για την αφύπνιση μας?
Τίποτα ακατόρθωτο….. αν το θέλουμε!!!
Ποια η γοητεία του συγγραφικού ταξιδιού; Ποια αποτελεί την κοινωνική αποστολή του βιβλίου και δη σε χαλεπούς καιρούς, όπως σήμερα;
Το ‘καλό βιβλίο” αποτελεί πνευματική τροφή στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Δυστυχώς οι επιτήδειοι εμποδίζουν το καλό να ανθίσει…
Όπως προανέφερα το καλό βιβλίο είναι πνευματική τροφή για τον Άνθρωπο. Υπάρχει σήμερα καλό βιβλίο..?
Ναι υπάρχει, αλλά μένει στα αζήτητα…!
Δύναται εν τέλει η Ποίηση να φωτίσει το γενικό Σκότος της Ζωής; Η Ποίηση απελευθερώνει, λυτρώνει; Αποτελεί ένα είδος Κάθαρσης-όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, εννοώντας ότι μέσα από την Ποιητική Μέθεξη η ανθρώπινη ψυχή απομακρύνεται από τα γήινα (τα δεσμά) και συνδέεται με το Σύμπαν;
Αυτός είναι ο σκοπός της Ποίησης… ο σκοπός του Ποιητή. Έτσι πρέπει να λειτουργούμε, για να μπορούμε να ξεφεύγουμε από τα εγκόσμια. Η Ποίηση εξυψώνει τον άνθρωπο, το οδηγεί σε πνευματικά μονοπάτια του φωτός, της Αλήθειας και της Ανιδιοτέλειας.
Σε ποιο βαθμό είναι βιωματικό το έργο ενός συγγραφέα και ποιο το ζητούμενο του;
Θα έλεγα σε μεγάλο βαθμό. Τα περισσότερα θέματα μου που γράφω είτε υπό τη μορφή της πεζογραφίας, είτε της Ποίησης έχουν το στοιχείο της βιωματικότητας.
Η Βιωματικότητα εξυψώνει το πνευματικό σου δημιούργημα, γιατί τα έχεις ζήσει, τα έχεις βιώσει πολύ καλά και μεταφέρεις στον αναγνώστη πληθώρα συναισθημάτων, που τον απογειώνεις πνευματικά και κυρίως συνταξιδεύεις μαζί του.
Ο Ποιητής κυρίως έχει την ευχέρεια, με την ελευθερία που του δίνει η Ποίηση, να κάνει πολλές υπερβάσεις και μέσα από τα βιώματά του να περάσει μηνύματα ζωής.
Είναι αυτό που αναφέρω συχνά, ότι το βιβλίο το γράφει η ψυχή, μέσα από τα βιώματα του Λογοτέχνη.
Εδώ θα ήθελα να σας πω κα Μάρα, ότι τα βιβλία μου (πεζογραφία και Ποίηση), έχουν ως αντικείμενα γραφής τα προσωπικά μου βιώματα και αυτά είναι το “κλειδί” της επιτυχίας των.
Ο Ποιητής θα πρέπει να είναι πρωτίστως φιλόσοφος και γιατί; Ποια η προσωπική σας άποψη;
Ο πρώτος που μίλησε για τη σχέση φιλοσοφίας και ποίησης είναι ο Πλάτωνας, ο οποίος προσπάθησε να διαχωρίσει τα δύο αυτά είδη. Μετά τον 18ο αιώνα η Ποίηση και η Λογοτεχνία συμβαδίζουν, όπου η Ποίηση ανάγεται σε πνευματικές αναζητήσεις, μέσα από φιλοσοφικές σκέψεις.
Γενικά θα έλεγα ότι η Ποίηση και η Φιλοσοφία ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλές διχογνωμίες. Η δική μου προσέγγιση είναι ότι η Ποίηση συμβαδίζει αρμονικά με τη φιλοσοφία.
Ο Ποιητής είναι συγχρόνως και φιλόσοφος. Οι σκέψεις του περιπλανώνται σε πνευματικές αναζητήσεις. Η διαφορά είναι ότι αυτές οι πνευματικές αναζητήσεις, μέσα από τη φιλοσοφία, έχουν πρακτικές εφαρμογές στο κοινωνικό σύνολο, ενώ οι περισσότεροι φιλόσοφοι, φιλοσοφούσαν θεωρητικά, με εξαίρεση τους (7) επτά σοφούς της αρχαιότητας.
Ενδεικτικά θα αναφέρω, ότι από τους παραδοσιακούς Ποιητές, ο πιο φιλοσοφημένος Ποιητής ήταν ο Καβάφης, ιδίως στο Ποίημα του “Ιθάκη”.
Εν κατακλείδι πιστεύω και αυτό ακολουθώ, ότι ο Ποιητής είναι και Φιλόσοφος. Στην Ποιητική μου συλλογή που αναφερόμαστε, τα ποιήματα μου είναι πλήρως εναρμονισμένα με τη φιλοσοφία.
Οι πνευματικές μου αναζητήσεις, εναρμονισμένες πλήρως με τη φιλοσοφία, έχουν ως αποτέλεσμα να παράγουν: Κοινωνικό προβληματισμό, αλτρουισμό, ένα όμορφο ταξίδι Αυτογνωσίας και Στοχασμού (εντυπώσεις καταξιωμένων ποιητών).
Ενδεικτικά θα σας αναφέρω 3 (τρεις) τίτλους Ποιημάτων μου: «Αχτίδα φωτός», «Ταξιδιώτες της ζωής», «Τα επί γης»
Εν κατακλείδι, αφουγκράζεται η Ποίηση τις Ομιλούσες Σιωπές;
Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Πράγματι η Ποίηση αφουγκράστηκε τις “Ομιλούσες σιωπές”. Οι σιωπές, μέσω της Ποίησης μίλησαν στις καρδιές πολλών αναγνωστών.
Νιώθω ηθικά και πνευματικά δικαιωμένος, για την προσπάθεια μου, να γράψω αυτή την Ποιητική συλλογή και να συνταξιδέψω σε άβατα πνευματικά μονοπάτια με τους συνανθρώπους μου.
Το πόνημά μου είναι Αυτοέκδοση και όλα τα έσοδα διατίθενται για Φιλανθρωπικούς σκοπούς. Πριν κλείσουμε αυτή την όμορφη συζήτηση κυρία Μαρά, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αναγνώστες που στήριξαν τη δύσκολη προσπάθεια μου και Εσάς που θελήσατε να προβάλετε το έργο μου.
Αφιερώνω στους αναγνώστες της συνέντευξης μας το παρακάτω ποίημα μου:
Σιωπηλή η αλήθεια της ψυχής μου
Αγάπη, ένα γλυκό αεράκι, μια ζωοδόχος πνοή,
ένα δροσερό μελτεμάκι που γαληνεύει την ψυχή,
σε οδηγεί σε απάνεμα λιμανάκια και δίνει ζωή,
ξέρει να χαμογελά και ν’ αγαπά το κάθε τι.
Όταν αγαπάς αληθινά, δεν έχει γκρίζο πουθενά,
όλα ομορφαίνουν γύρω σου, περίσσεια η χαρά.
Η αγάπη είναι θείο δώρο και στον ουρανό πετάς,
γλυκά τα φυλλοκάρδια ένα χέρι σαν κρατάς.
Σιωπηλή η αλήθεια της ψυχής μου,
γιατί η αλήθεια μου δεν είναι “κατ ‘ανάγκη” και δική σου!
Θα μείνει σιωπηλή μέχρι να συναντηθούν οι αλήθειες μας
και τότε θα χαμογελάσουμε όταν αντιληφθούμε
ότι είναι απλά αντανακλάσεις η μία της άλλης!
Κυρία Μαρά, σας ευχαριστώ για τη θερμή φιλοξενία. Εύχομαι να είστε καλά και να προάγεται με αγάπη και ταπεινότητα το θεάρεστο δημοσιογραφικό – πολιτιστικό σας λειτούργημα.