Γιώργος Γελαράκης

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 24/10/2014

Ένας νέος “ονειροποιός” της μουσικής

“Η μουσική είναι το μέσο έκφρασης για έναν άνθρωπο και νομίζω ότι είναι τυχερός, όποιος καταφέρνει να επικοινωνεί μέσω αυτής”

Γεννημένος στη Βέροια το έτος 1985, απόφοιτος του τμήματος Μηχανολόγος – Μηχανικός του Πολυτεχνείου της Θεσσαλονίκης, ο τραγουδοποιός Γιώργος Γελαράκης, από το 2002 θα έρθει σε επαφή με ανθρώπους της μουσικής συμμετέχοντας σε πολλά live musical festival, θα πραγματοποιήσει το open act γνωστών και σημαντικών καλλιτεχνών, (όπως του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, του Χρήστου Θηβαίου, των Μπλε, των Υπόγειων Ρευμάτων), θα συμπράξει επιτυχώς με διάφορα μουσικά σχήματα, θα εμφανιστεί σε πολλές μουσικές σκηνές της χώρας.

Θα ξεχωρίσει από την αρχή, θα βραβευτεί, θα κυκλοφορήσει με επιτυχία το πρώτο του cd ως ένας άλλος “Oνειροποιός” της μουσικής, θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει ευχάριστα ως ένας νέος ολοκληρωμένος τραγουδοποιός με νέες καλλιτεχνικές προτάσεις.

“Σωπαίνουν όσοι αγαπούν”, “Στις ελπίδες μας φωτιά”, “Κι όλο γυρίζω”, “Η αγάπη που λιώνει” είναι ενδεικτικές από τις αξιόλογες μουσικές πινελιές σ΄ ένα φωτισμένο μουσικό φόντο που υπογράφει δια χειρός ο ταλαντούχος τραγουδοποιός.

Εν αναμονή της δεύτερης δισκογραφικής του πρότασης – διανθισμένης με συνθέσεις, στίχους και συμπράξεις καταξιωμένων καλλιτεχνών – ο Γιώργος Γελαράκης συνεχίζει το ταξίδι του στην Ιθάκη της μουσικής με συνεχείς ενδιαφέρουσες ανησυχίες και μουσικές προτάσεις, αποδεικνύοντας την καρμική του σχέση με την τέχνη του.

Ποιο το έναυσμα που σας ώθησε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το τραγούδι;

Καταρχάς να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και την τιμή που μου κάνετε. Νομίζω ότι όπως και στους περισσότερους μουσικούς, το έναυσμα είναι η ανάγκη και η προσπάθεια να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας. Έτσι κι αλλιώς στο τραγούδι “Κι όλο γυρίζω” μιλάω για τη ψυχοσύνθεση ενός μουσικού.

Γιατί επιλέξατε να κινηθείτε στο χώρο του έντεχνου τραγουδιού; Πώς προσδιορίζεστε ως καλλιτέχνης;

Γενικότερα δεν είμαι άνθρωπος που προτιμά τις ταμπέλες. Δεν χρησιμοποιώ τον όρο «έντεχνο», δεν γνωρίζω αν ανήκω εκεί ή κάπου αλλού και νομίζω ότι τελικά δεν είναι και το ζητούμενο. Νομίζω απλά ότι πρέπει να λειτουργούμε με αυθορμητισμό και ειλικρίνεια σε ότι κάνουμε.

Πότε χρονολογείται το επαγγελματικό σας ξεκίνημα σας ως καλλιτέχνης;

Αν εννοείτε την πρώτη φορά που παρουσίασα τη δική μου μουσική σε κοινό, ήταν πριν 3 χρόνια. Εμφανίζομαι σε μουσικούς χώρους αρκετά περισσότερα.

Ως νέος φιλόδοξος καλλιτέχνης – τραγουδοποιός, ποια μηνύματα διαπερνάτε μέσω της μουσικής σας;

Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι απλά να παρατηρώ την καθημερινότητα μου και να κάνω μια καταγραφή με τη δική μου σκοπιά μέσα από τα τραγούδια μου. Δε νομίζω ότι έχω το ειδικό βάρος να περάσω κάποιο μήνυμα.

Θα κάνατε ποτέ εκπτώσεις στην ποιότητα προς χάριν της εμπορικότητας, όπως προτάσσει η “έκπτωτη” εποχή μας;

Δεν έχω βρεθεί ακόμα σε τέτοια θέση και ελπίζω να μη βρεθώ ποτέ. Αν βρεθώ θα σας απαντήσω.

Πόσο δύσκολο είναι να αναγνωρισθεί, να καταξιωθεί και να καθιερωθεί ένας νέος καλλιτέχνης ή δημιουργός σήμερα;

Εξαρτάται από το πώς ερμηνεύει κανείς την καταξίωση του. Προσωπικά πιστεύω ότι καταξίωση ή καλύτερα επιτυχία είναι το να καταφέρεις να αποδώσεις με σαφείς προθέσεις και με ακρίβεια μια ιδέα ή ένα προβληματισμό που πιστεύεις ότι πιθανόν να έχει απασχολήσει και κάποιους άλλους ανθρώπους.

Στο ξεκίνημά σας ποιες δυσκολίες κληθήκατε να αντιμετωπίσετε στο πλέον απαιτητικό και ανταγωνιστικό σήμερα επάγγελμά σας;

Δεν ένοιωσα ποτέ ανταγωνισμό και δεν είναι κάτι που με απασχολεί , θα έλεγα ότι αν λειτουργούσα έτσι , το άγχος θα με σκότωνε. Καθημερινά πάμε σαν ακροατές και όχι σαν μουσικοί, σε διάφορα live και παρουσιάσεις που συμβαίνουν στην πόλη μας, και νομίζω ότι τουλάχιστον όσοι μένουμε εδώ έχουμε την τύχη να συναντάμε πολύ ευχάριστα και δημιουργικά θεάματα.

Ποια αποτελούν τα μουσικά σας ερεθίσματα στην τέχνη σας;

Τα μουσικά ερεθίσματα μου είναι διαφόρων ειδών , οι καταβολές των οποίων είναι ποικιλόμορφες. Δεν έχω καταφέρει ακόμα να τα εξωτερικεύσω όλα, νομίζω όμως ότι είμαι στη διαδρομή.

Ποιο το προσωπικό σας όραμα για τη μουσική;

Το προσωπικό μου όραμα , το οποίο είναι και από τα λίγα πράγματα που δεν είναι υπό διαπραγμάτευση είναι πολύ απλά να παίρνω τα φιλαράκια-συνεργάτες μου και να παίζουμε μουσική συνεχώς , είτε στο στούντιό μας , είτε σε όλη την Ελλάδα.

Τίτλος του πρώτου σας – πλέον ενδιαφέρον – cd είναι “Ονειροποιός”. Τυχαίο;

Όχι καθόλου τυχαίο, εξάλλου υπάρχει και εξήγηση στο τελευταίο τραγούδι του album. Νομίζω ότι για κάθε άνθρωπο, τα όνειρα θα πρέπει να αποτελούν πηγή έμπνευσης και ενέργειας σε οτιδήποτε κάνει.

Τίτλος του επερχόμενου δεύτερου άλμπουμ σας μετά τον “Ονειροποιό”; Τι περιλαμβάνει και ποιος ο κεντρικός θεματικός του άξονας;

Υπάρχουν 2 υποψήφια ονόματα για το νέο album, τα οποία δεν θα ‘θελα να αποκαλύψω ακόμη. Προσπαθώ να εκφράσω όλους τους προβληματισμούς μου όπως και στο προηγούμενο album, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά υπάρχουν συνθέσεις και στίχοι φίλων μουσικών κ στιχουργών! Τους ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη και νομίζω ότι πλέουν ακριβώς στο δικό μου πλαίσιο. Αν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον κεντρικό άξονα νομίζω ότι αυτός είναι η επικοινωνία των ανθρώπων που στις μέρες μας αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα.

Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά μουσική; Ποια η αποστολή της σε δυσχερείς και δυσοίωνους καιρούς;

Η μουσική όπως λέω κάθε φορά είναι το καλύτερο μέσο έκφρασης για έναν άνθρωπο και νομίζω ότι είναι τυχερός όποιος καταφέρνει να επικοινωνεί μέσω αυτής. Αυτή είναι και η αποστολή της, έχει την ικανότητα να αναζωπυρώνει την ενέργεια και το πνεύμα μας. Αποτελεί τον μύθο που στήνουμε για να ερμηνεύσουμε την εσωτερική μας ζωή. Το έργο του κάθε ανθρώπου, είτε είναι μουσική, είτε ζωγραφική, είτε λογοτεχνία, αποτελεί πάντα το πορτρέτο του εαυτού του, μια έκφραση συναισθημάτων, εμπειριών ή κοσμοθεωρίας ενώ παράλληλα είναι και ένας δίαυλος επικοινωνίας.

Το ξεκίνημά σας υπήρξε δυνατό, αν ληφθεί υπόψη ότι κάνατε τα opening act ενεργών κορυφαίων καλλιτεχνών, όπως Β. Παπακωνσταντίνου, Χ. Θηβαίου, Φ. Πλιάτσικα, Μ. Ξυδούς, Π. Κατσιμίχα κλπ. Ποιες οι εντυπώσεις σας από τις συνεργασίες αυτές;

Δεν θα τις χαρακτήριζα ακριβώς συνεργασίες, αλλά ανοίγματα συναυλιών των συγκεκριμένων καλλιτεχνών. Σίγουρα μεγάλη η τιμή που μου έγινε και τεράστια η εμπειρία να παίζεις τα δικά σου τραγούδια μπροστά σε πολυάριθμο κοινό.

Έχετε οριοθετήσει το επόμενο καλλιτεχνικό σας βήμα; Ποιο είναι αυτό και τι περιλαμβάνει;

Θα πραγματοποιηθούν εμφανίσεις σε βόρεια Ελλάδα, αλλά και πιο νότια, Λάρισα, Αθήνα κτλ. είτε παρουσιάζοντας το νέο υλικό, είτε με λιτό σχήμα, όπου θα παρουσιαστούν μουσικές χαμηλόφωνες από το ευρύ φάσμα της ελληνικής μουσικής, κάτι το οποίο θα αποτελέσει ένα πολύ ωραίο στοίχημα για μένα, αλλά και μια ευχάριστη έκπληξη. Παράλληλα ηχογραφούμε συνεχώς νέο υλικό, δείγμα του οποίου θα κυκλοφορήσει σε σύντομο διάστημα.

Σε ποιο βαθμό έχει πληγεί η ελληνική μουσική από την υφιστάμενη οικονομική κρίση, πιστεύετε;

Νομίζω ότι η ελληνική μουσική δεν έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση, κάθε άλλο μάλιστα. Την περίοδο αυτή καταφέρνουν να βγουν στην επιφάνεια πράγματα που παλιότερα δεν είχαν την δυνατότητα , ούτε τη διέξοδο. Η ελληνική δισκογραφία είναι που έχει πληγεί , κάτι το οποίο καλώς ή κακώς προήλθε από την απληστία των δισκογραφικών εταιρειών.

Γιατί δεν μιλάμε πλέον σήμερα για διαχρονικά, “μεγάλα” τραγούδια και μεγάλους δημιουργούς, αντάξιους των παλιών μεγεθών;

Νομίζω ότι δεν θα πρέπει να τίθεται θέμα σύγκρισης. Κάθε εποχή έχει τη δική της μουσική, τα δικά της ιστορικά γεγονότα και τη διαφορετική αντίληψη που με την οποία οι τέχνες αντιδρούν κάθε φορά, που είναι και το απόλυτα λογικό. Είναι κοινώς βέβαια αποδεκτό ότι, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει η εμπορευματοποίηση της μουσικής, αλλά και γενικότερα της τέχνης. To γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τον υλικό ευδαιμονισμό που επικρατεί στην εποχή μας, έχει ως αποτέλεσμα η βιομηχανία της διασκέδασης να προβάλλει εφήμερα μουσικά πρότυπα από τα οποία απουσιάζει το υψηλό αισθητικό κριτήριο. Για να επικρατήσει η ειλικρίνεια, θα πρέπει η δημιουργία να απαλλαγεί από το άγχος για επιβίωση και το συνεχές κυνήγι των οικονομικών απολαβών, κάτι βέβαια που είναι δύσκολο να επιτευχθεί στις μέρες μας.

Εκτιμάτε, ότι η νέα γενιά καλλιτεχνών μπορεί να προσδιορίσει τις συντεταγμένες για το μέλλον της ελληνικής μουσικής;

Σαφέστατα, ακούω καθημερινά στο διαδίκτυο υπέροχα πράγματα τα οποία ακόμα κι αν δεν τυγχάνουν ευρείας αποδοχής, σίγουρα αποτελούν κομμάτι της ελληνικής μουσικής που γεννιέται σήμερα και προπομπός για το μέλλον.

Με τι βλέμμα ατενίζετε το μέλλον του ελληνικού τραγουδιού και της τέχνης γενικότερα;

Είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος, καθώς οι εποχές ενισχύουν την ανάπτυξη των τεχνών, το οικονομικό σκέλος έχει περιέλθει σε δεύτερη μοίρα. Νομίζω ότι είμαστε στο μεταίχμιο σημαντικών αλλαγών στα οποία οι τέχνες οφείλουν να δηλώσουν έμπρακτο παρόν.

Πιστεύετε ότι η μουσική αποτελεί κι ένα είδος διεξόδου σε χαλεπούς και δυσχερείς καιρούς, όπως αυτούς που διανύουμε; Ποια η προσωπική σας εκτίμηση;

Νομίζω ότι είναι από τις ελάχιστες και ασφαλείς διεξόδους που μπορεί να βρει κανείς. Είναι μια φωλιά που μπορείς ανά πάσα στιγμή να κρυφτείς, και να πραγματοποιήσεις την εσωτερική σου αναζήτηση. Αποτελεί κοινή γλώσσα, επικρατούν μέσα έκφρασης που είναι κοινώς αναγνωρίσιμα, όπως η ευαισθησία.

Πώς θα προσδιορίζατε την ειδοποιό διαφορά μεταξύ του καλλιτέχνη και του απλού ανθρώπου;

Δε συνηθίζω να χρησιμοποιώ τον όρο καλλιτέχνης, αλλά για να προσπαθήσω να απαντήσω, νομίζω ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας απλός άνθρωπος. Αλίμονο αν πιστεύει ότι είναι κάτι άλλο ή κάτι ανώτερο. Καταρχάς αν το πιστεύει αυτό σίγουρα κάτι δεν πάει καλά και κάτι πρέπει να προσέξει. Η μόνη διαφορά που μπορώ να φανταστώ νομίζω ίσως ότι είναι πως καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει με ποιητική ματιά την καθημερινότητα του.

Εν κατακλείδι, δώστε μας το προσωπικό σας μότο.

“Όλοι οι φόβοι μου πεθαίνουν…” και επίσης ένα καθημερινό που μ’ αρέσει από το Σωτήρη το Νούκα που ηχογραφούμε μαζί , “To ‘χουμε τρελά”!