Βασίλης Τσικάρας

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 27/10/2015

Ο Κουλτουρο-βραβευμένος Βασίλης Τσικάρας.

“Το ελληνικό θέατρο θα έχει μέλλον, μόνον εάν αντέξει η Ιδιωτική Πρωτοβουλία”.

 

 

Μια ενδιαφέρουσα πολυσχιδής καλλιτεχνική φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης, ο καταξιωμένος και βραβευμένος (από τα Κουλτουροβραβεία) Βασίλης Τσικάρας – μετά την ήδη επιτυχημένη του δημοσιογραφική πορεία – απασχολεί ευχάριστα επί σειρά ετών και το θεατρικό “γίγνεσθαι” της πόλης από το χώρο της συγγραφής – του σεναρίου, της σκηνοθεσίας και της υποκριτικής με τις εμπνευσμένες και άκρως επίκαιρες κωμωδίες καταστάσεων στη δική του θεατρική στέγη “Άρατος”.

Με το ευρηματικό, φλεγμονικό και ποιοτικό χιούμορ του, ο χαρισματικός καλλιτέχνης (δημιουργός) των “Ψάρι στα Χείλη”, ¨Σουτζούκ Λουκούμ”, “Κώδικας Σπασίμπα Ντα”, “Άδεια πιάτα” και άλλων επιτυχημένων κωμωδιών, προσπερνά με περισσή οξυδέρκεια τη στείρα αναπαραστατική ηθογραφία επιτυγχάνοντας να προβάλλει με υπόγειο διδακτικό και ψυχαναλυτικό τρόπο τα προβλήματα στις σχέσεις των ζευγαριών της σύγχρονης εποχής!

Με την ίδια εύστοχη σκηνοθετική ματιά, θα πειραματισθεί επιτυχώς και στο κινηματογραφικό χώρο, αποδεικνύοντας ότι το ελληνικό θέατρο έχει “μέλλον”, αν συνεχίζει να στηρίζεται από την Ιδιωτική Πρωτοβουλία…

Έχει γράψει συνολικά 6 θεατρικά έργα, 2 επιθεωρήσεις (μαζί με τη Χριστίνα Λιόλιου) κι 1 παιδικό. Έχει σκηνοθετήσει 14 θεατρικές παραστάσεις, 1 κινηματογραφική ταινία κι 1 ντοκιμαντέρ, ενώ είχε τη σκηνοθετική επιμέλεια σε δεκάδες τηλεοπτικές εκπομπές. Συνολικά οι παραγωγές του στο θέατρο και στον κινηματογράφο, αγγίζουν τις 20. Τα έργα του κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Γράφημα.

Με αφορμή τα 2 σπουδαία βραβεία σας από τα φετινά «Κουλτουροβραβεία» (καλύτερου θεατρικού έργου και καλύτερου τοπικού θιάσου), πείτε μας αν αισθάνεστε δικαιωμένος και ικανοποιημένος με την πορεία σας στο θεατρικό “γίγνεσθαι” της Θεσσαλονίκης; Τι σημαίνει, αλήθεια, ένα βραβείο κοινού για έναν καλλιτέχνη – δημιουργό από έναν σοβαρό θεσμό βραβείων κοινού;

Όταν βραβεύεσαι, από οποιοδήποτε φορέα, σημαίνει πως κάτι έχεις πετύχει με τη δουλειά σου. Κάποιοι άνθρωποι παρακολουθούν τη δουλειά σου, την αποδέχονται και την επιβραβεύουν. Μετά λοιπόν από μία βράβευση, αισθάνεσαι και δικαιωμένος και ικανοποιημένος, αλλά και υπεύθυνος για τη συνέχεια και τη συνέπεια που πρέπει να έχεις ως καλλιτέχνης. Δράττομαι της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου το Κοινό που για δεύτερη φορά μου έδωσε το 1ο Βραβείο Κοινού Θεσσαλονίκης (Κωδικός Σπασίμπα Ντα, Σουτζούκ Λουκούμ) και την Κριτική επιτροπή για το 1ο Βραβείο Καλύτερου Τοπικού Θιάσου. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου.

Ως άνθρωπος της τέχνης, πώς αξιολογείτε τα φετινά «Κουλτουροβραβεία»; Πώς κρίνετε το επίπεδο, καθώς και τα βραβεία της φετινής διοργάνωσης;

Ήταν μια πάρα πολύ όμορφη βραδιά, που απ’ ότι γνωρίζω στήθηκε με αγάπη, κόπο και μεγάλη υπομονή από τους υπευθύνους. Το επίπεδο κρίθηκε από μόνο του. Μίλησε η κατάμεστη αίθουσα και οι παρουσίες του Γρηγόρη Βαλτινού, του Γιάννη Βούρου, της Αλεξάνδρας Παλαιολόγου και των επικεφαλής θεατρικών ομάδων της πόλης. Πρέπει να καταλάβουμε στον τόπο μας, πως μόνο με ευχολόγια δουλειά δεν γίνεται. Θέλει πολλή τρέλα, εθελοντισμό, πρωτοβουλίες και συνεργασίες για να πετύχεις. Και οι άνθρωποι που διοργάνωσαν την εκδήλωση, τόλμησαν και πέτυχαν.

Εκτιμάτε, ότι τα “Κουλτουροβραβεία” θα πρέπει να γίνουν θεσμός στη Θεσσαλονίκη, ως ανάγκη της πόλης να έχει δικά της θεατρικά βραβεία; Ποια η προσωπική σας τοποθέτηση;

Ο χρόνος θα δείξει. Εύχομαι πάντως, να γίνει θεσμός.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη δική σας θεατρική στέγη, ως ο ιδρυτής και εμπνευστής της; Δώστε μας το στίγμα – προφίλ του θεάτρου “Άρατος”; Πώς προέκυψε η ιδέα της ονομασίας του;

Η θεατρική Στέγη Άρατος είναι μια “εναλλακτική” Στέγη, που συνδυάζει την απλότητα, το χειροποίητο, αλλά και την άνεση. Ένας χώρος χωρίς πολλά-πολλά, αλλά με τα βασικά. Μια μεγάλη σκηνή, μια ευρύχωρη σάλα, ένας ατμοσφαιρικός φωτισμός και η αυλαία ανοίγει. Όσον αφορά την ονομασία. Προήλθε από παραλληλισμό. Το θέατρο και ο κινηματογράφος έχουν τα «αστέρια» τους. Και ο αρχαίος ποιητής και αστρονόμος Άρατος, που έζησε και πέθανε στη Μακεδονία – υμνώντας αστερισμούς και ουράνια φαινόμενα – ήταν το όνομα που προέκυψε πάνω σε αυτόν τον παραλληλισμό.

Η εμμονή σας στην κωμωδία υποδηλώνει τη ξεκάθαρη θεατρική σας ταυτότητα;

Υποδηλώνει την κλίση που έχω στη θεατρική γραφή. Αλλά κατά γενική ομολογία, ναι, προτιμώ την κωμωδία.

H κωμωδία αποτελεί το πλέον δύσκολο και απαιτητικό τεχνικά θεατρικό είδος, ποιες επιπλέον δυσκολίες ενέχει;

Ναι, είναι το πιο δύσκολο και πιο απαιτητικό είδος. Οι δυσκολίες της κωμωδίας, είναι μέσα στο λεγόμενο μηχανισμό του γέλιου και πως αυτός πρέπει να λειτουργεί για να παράγει, να προκαλεί το γέλιο. Πηγή του γέλιου ως γνωστόν, είναι η αδρεναλίνη. Για να το πετύχεις όμως αυτό, πρέπει να χρησιμοποιείς διαφορετικές τεχνικές κάθε φορά. Αστεϊσμοί, ειρωνεία, σαρκασμός, αυτοσαρκασμός, σάτιρα, φαρσικές καταστάσεις, φλεγματικό χιούμορ, χαρακτήρες, κωμικοί τύποι , μεταμφιέσεις κτλ., είναι τα όπλα μας στην κωμωδία. Κάθε είδος, κάθε μορφή, θέλει μια διαφορετική προσέγγιση, καθώς κάθε προσέγγιση αντιστοιχεί σε μία ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία. Συνοψίζοντας, η κωμωδία, είναι το πιο απαιτητικό είδος και μια ανοιχτή μηχανή εξερεύνησης.

Μπορεί η κωμωδία να αποτελέσει αντίδοτο στην κρίση;

Καταφατικά και μονολεκτικά, ΝΑΙ.

Πόσο δύσκολη ή όχι είναι η καταξίωση και καθιέρωση ενός νέου καλλιτέχνη – δημιουργού σήμερα εν Ελλάδι; Ποιος είναι ο τελικός κριτής της επιτυχίας ενός καλλιτέχνη;

Ο καλλιτέχνης κινείται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού ως μοναχικός καινοθήρας, επιζητώντας την ικανοποίηση – κάλυψη της προσωπικής του ματαιοδοξίας. Κάνει πολλές θυσίες. Θυσιάζει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό. Στο τέλος πεθαίνει στη ψάθα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δύσκολη η καταξίωση. Τελικός κριτής είναι μόνο το κοινό.

Σε ποιο βαθμό έχει επηρεάσει το σύγχρονο ελληνικό θέατρο η υφιστάμενη κρίση της χώρας μας;

Η κρίση έχει επηρεάσει το θέατρο, όπως και κάθε κομμάτι της κοινωνίας μας. Το θέατρο είναι κι αυτό μέρος της κοινωνίας μας. Όσον αφορά το καλλιτεχνικό του μέρος, νομίζω πως αυτή η κατάσταση βοηθά τους συγγραφείς να εμπνέονται και να γράφουν νέα κείμενα.

Κατ’ αντίφασιν, η κρίση μπορεί ν’ αποτελέσει μια γόνιμη περίοδο δημιουργίας και έμπνευσης;

Συμπληρωματικά στην προηγούμενή μου απάντηση, λέω απερίφραστα ναι, καθώς οι περισσότεροι συγγραφείς που είναι σε ανοιχτό δίαυλο με την κοινωνία, θέλουν να πουν πράγματα, θέλουν να εκφραστούν, θέλουν να αφυπνίσουν συνειδήσεις, κάτι που θεωρώ πως έκανα κι εγώ με τα «Άδεια πιάτα».

Πώς ερμηνεύετε τον ολοένα αυξανόμενο πολιτιστικό οργασμό στην πόλη μας και τη χώρα μας με τη δημιουργία νέων θεατρικών σκηνών (σχημάτων), εν καιρώ οικονομικής κρίσης;

Όταν μια κοινωνία φλέγεται, ο πολιτισμός είναι ένα λουλούδι που ανθίζει. Πάντοτε έτσι συνέβαινε και σήμερα έτσι συμβαίνει. Εκεί αποδίδω αυτόν τον οργασμό. Στην ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας…

Πώς χαρακτηρίζετε το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας σήμερα;

Το σημερινό πολιτιστικό επίπεδο δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω, μπορώ όμως να χαρακτηρίσω το πολιτιστικό υπόβαθρο της χώρας μας. Κι αυτό είναι τεράστιο.

Ποιο το έναυσμά σας για την ενασχόλησή σας με τη συγγραφή, σκηνοθεσία και υποκριτική, εκτός της δημοσιογραφίας;

Η δημοσιογραφία και οι παράλληλες σπουδές μου στο θέατρο, με οδήγησαν στη συγγραφή. Κάποια στιγμή “ξεκλείδωσα” κι άρχισα να γράφω. Η σκηνοθεσία ήταν κάτι που το είχα από τα χρόνια ακόμη που εργαζόμουν στην τηλεόραση. Με ένα μαγικό τρόπο όλα αυτά κάποια στιγμή παντρεύτηκαν. Θέατρο και κινηματογράφος. Συγγραφή, υποκριτική και σκηνοθεσία.

Ποιοι αποτελούν τους σημαντικότερους σταθμούς στη θεατρική σας διαδρομή;

Το 2008 ή 2009 είχα πάρει μέρος στο Φεστιβάλ Θεάτρου της Ορεστιάδας με το έργο “Ο Μπήτερμαν και οι εμπρηστές” του Μαξ Φρις, σε σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου. Αυτό που έζησα με βοήθησε να δω διαφορετικά το θέατρο. Το 2011, σε σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου ανέβηκε στο θέατρο Αθήναιον το πρώτο μου έργο. Το “Ψάρι στα χείλη”. Για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, έκτοτε, άρχισα να ταλαιπωρώ τους Θεσσαλονικείς κι όχι μόνο, με διάφορα έργα μου…

Ποιο το αρχικό σας ζητούμενο ως δημιουργός και το προσωπικό σας όραμα για την τέχνη;

Με ενδιαφέρει να αναδεικνύω μέσα από το γέλιο, προβλήματα της αστικής μας κοινωνίας. Προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις. Με απασχολεί δε πολύ έντονα και ο ευτελισμός των αξιών μας. Μιλώντας περί οραμάτων θα πω κάτι ουτοπικό. Θα ήταν ευτύχημα η αρχή μιας νέας καλλιτεχνικής Αναγέννησης, που ως πολιτιστικό κίνημα θα άλλαζε τα πάντα όχι μόνο στις Τέχνες, αλλά και σε όλα τα πνευματικά πεδία.

Πώς διαβλέπετε το μέλλον του ελληνικού θεάτρου εν Ελλάδι;

Το ελληνικό θέατρο θα έχει μέλλον μόνο αν αντέξει η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Ποια η αποστολή της τέχνης σε δίσεκτους και δυσχερείς καιρού, όπως σήμερα;

Όταν η Τέχνη γίνεται ψίθυρος που μπορεί να νικήσει ακόμη και κανόνια, τότε έχει επιτελέσει το έργο της.

Εν κατακλείδι, ποια τα άμεσα επαγγελματικά σας σχέδια;

Ξεκινάει περιοδεία ο “Κωδικός Σπασίμπα Ντα”, με ήδη κλεισμένες παραστάσεις στη Θέρμη 28 – 29 Νοεμβρίου και Αριδαία 5 – 6 Δεκεμβρίου. Το Νοέμβριο επίσης, ο Άρατος θα εκπροσωπηθεί στην Κροατία σε διεθνές workshop. Αυτά είναι τα πιο άμεσα σχέδια μας. Για το 2016 θα προβούμε σύντομα σε ανακοινώσεις για το θεατρικό και κινηματογραφικό μας σχεδιασμό.