Λευτέρης Χαρίτος

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 28/03/2018

“DOLPHIN MAN” 360ο μοίρες’ του Λευτέρη Χαρίτου ΣΤΟ 20ο Φ.Ν.Θ

Μια ταινία για τον Μαγιόλ – τον θρυλικό δύτη των παθών και των άκρων

Ένας εκ των πλέον χαρισματικών της νέας γενιάς ντοκιμαντεριστών, ο καταξιωμένος δημιουργός Λευτέρης Χαρίτος με καινοτόμο και ανήσυχο καλλιτεχνικό πνεύμα, με βλέμμα διαυγές και αποκαλυπτικό – μέσα απ’ ένα γνώριμο γι’ αυτόν ταξίδι εξερεύνησης – προχωρά σε νέα μονοπάτια κινηματογραφικής προσέγγισης εστιάζοντας με τον ευρηματικό σκηνοθετικό φακό του αριστοτεχνικά σε κοινωνικά θέματα διεγείροντας με ευκολία το συναίσθημα του θεατή δημιουργώντας ταινίες που γοητεύουν, συγκινούν, αλλά και προβληματίζουν το θεατή.

Ο δημοφιλής σκηνοθέτης – δίνει το δυναμικό παρών του στο φετινό επετειακό 20ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του- μια άκρως ενδιαφέρουσα ταινία μεγάλου μήκους τεκμηρίωσης- μια ταινία για τη ζωή και τη θάλασσα, τα ανθρώπινα όρια και το θάνατο. Πρόκειται για μια καθαρά υδάτινη ταινία εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του θρυλικού δύτη ελεύθερης κατάδυσης Ζακ Μαγιόλ – τον άνθρωπο των παθών, των επιθυμιών και των άκρων… με φιλοσοφικές και οικολογικές προεκτάσεις, ενώ δηλώνει ικανοποιημένος από την μεγάλη απήχηση της ταινίας του “Dolphin Man” από το κοινό …επιβεβαιώνοντας ότι οι ωραίες ταινίες αγκαλιάζονται πάντα από τον κόσμο.

Ποια η αποτίμησή σας για το φετινό επετειακό 20ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αλλά και γενικότερα της 20άχρονης πορείας του;

Πρόκειται για ένα φεστιβάλ που κλείνει φέτος αισίως τα 20 χρόνια του και εξακολουθεί να είναι μεγίστης σπουδαιότητος με την έννοια ότι έχει δημιουργηθεί από έναν άνθρωπο που του έδωσε πνοή, υπόσταση και κυρίως έθεσε πολύ στέρεες βάσεις, το Δημήτρη Εϊπίδη, για ένα ενδιαφέρον φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ που να έχει λαμπρό μέλλον.. Εύχομαι να συνεχίσει έτσι – διότι το ντοκιμαντέρ είναι το μέλλον στο κινηματογραφικό χώρο και είναι πολύ σημαντική ευκαιρία να μπορεί να υπάρχει ένα ουσιαστικό και ώριμο φεστιβάλ, ώστε να παρακολουθεί κανείς τον παλμό των πραγμάτων.

Εκτός από μέλος της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής της φετινής διοργάνωσης, συμμετείχατε με τη νέα ταινία σας “Dolphin Man 360ο “, η οποία αποτελεί την 1η σας μεγάλου μήκους ταινία τεκμηρίωσης – και δη μια διεθνή συμπαραγωγή (Ελλάδα, Καναδάς, Γαλλία, Ιαπωνία). Είστε ικανοποιημένος ως δημιουργός της από την απήχηση της ταινίας σας στο κοινό των κινηματογραφικών αιθουσών και του Φ.Ν.Θ;

Ναι, δε θα μπορούσα, άλλωστε, να μην είμαι ικανοποιημένος μετά την μεγάλη απήχηση που έτυχε η ταινία στο κοινό που την αγκάλιασε…

Πού έγκειται το ενδιαφέρον της ταινίας και κατ’ επέκταση η επιτυχία της;

Πιστεύω, ότι αυτό που προκάλεσε το ενδιαφέρον του θεατή ήταν αυτή η σχέση του ανθρώπου με τη φύση και κυρίως τη θάλασσα…

Ποια η αφορμή και πως γεννιέται η ιδέα της ταινίας σας από την παραγωγή;

Δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη γένεση, θα έλεγα! Θελήσαμε απλά να κάνουμε μια ταινία για τη ζωή του θρυλικού δύτη του “Απέραντου Γαλάζιου”, Ζακ Μαγιόλ (τον άνθρωπο που κατόρθωσε ν’ αλλάξει τα δεδομένα στην ελεύθερη κατάδυση…μια ταινία κατά κόρον για τη θάλασσα και τη ζωή, τα ανθρώπινα όρια και το θάνατο.

Στην ταινία σας σκιαγραφείτε κυρίως τη φιλοσοφική εικόνα – προφίλ του Ζακ Μαγιόλ, πως επιτυγχάνεται αυτή στην κινηματογραφική σας προσέγγιση;

Στο “Dolphin Man” o κινηματογραφικός φακός εστιάζει κυρίως στη φιλοσοφική εικόνα του θρυλικού δύτη και σκιαγραφεί την εικόνα του – πέραν των ανεπανάληπτων επιτυχιών του – ως έναν άνδρα των παθών, των επιθυμιών και των άκρων επεκτείνοντας και στην απέραντη αίσθηση της μοναξιάς του στη ζωή του!

Ποιο υπήρξε το σκηνοθετικό σας αίτημα – ζητούμενο, όταν ξεκινήσατε την ταινία;

Αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε ήταν να κάνω μια ωραία ταινία που να αγαπηθεί από τον κόσμο διεγείροντας το συναίσθημα του θεατή…

Ποιο ήταν το στοιχείο που σας γοήτευσε περισσότερο στην πολυδιάστατη προσωπικότητα του Ζακ Μαγιόλ;

Αυτό που με γοήτευσε αρχικά ήταν αυτό το υπέρμετρο πάθος του για τη θάλασσα, αλλά και αυτό το αντιφατικό του χαρακτήρα του, δηλαδή από τη μια πλευρά ήταν ο άνθρωπος του πνεύματος και της φιλοσοφίας και από την άλλη ο άνθρωπος που καταλάβαινε τα ζώα της θάλασσας.

Πρόκειται για μια ξεκάθαρη υδάτινη ταινία μεγάλου μήκους με κάποια στοιχεία μυθοπλασίας! Πως τη χαρακτηρίζετε εσείς ως δημιουργός της;

Είναι μια μεγάλου μήκους ταινία τεκμηρίωσης με στοιχεία αναπαράστασης, αλλά είναι ένα ξεκάθαρο ντοκιμαντέρ…

Ποια η κυριότερη δυσκολία που ενείχε αυτό το σκηνοθετικό σας δημιούργημα, δεδομένου, ότι πρόκειται για μια διεθνή – υψηλών προδιαγραφών συμπαραγωγή 4 χωρών με ελληνική υπογραφή με ταξίδια σε πολλές διαφορετικές χώρες;

Για την ταινία αυτή χρειάστηκε να ταξιδέψουμε 3 χρόνια σε διάφορες χώρες , γεγονός που σημαίνει, ότι έπρεπε να καταφέρουμε να μιλήσει η ταινία σε διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς. Επίσης, μια άλλη δυσκολία ήταν γι’ εμένα ως δημιουργό μιας ταινίας τεκμηρίωσης πριν το ξεκίνημά της να καταλάβω τι είδους ταινία θα κάνω!

Η ταινία σας “Dolphin Man” πέραν της ζωής του παγκόσμιου θρυλικού δύτη Ζακ Μαγιόλ, έχει φιλοσοφικές και οικολογικές διαστάσεις;

Ναι, περνά – όχι ξεκάθαρα, βέβαια – οικολογικά μηνύματα και θίγει το θέμα των οριακών ανθρώπινων δυνάμεων ..και το που μπορεί να οδηγήσει η ματαιοδοξία και το υπέρμετρο πάθος του ανθρώπου στη ζωή του…

Τι σημαίνει ένα βραβείο για έναν δημιουργό, ίσως ένα είδος δικαίωσης;

Ασφαλώς και ένα βραβείο αποτελεί μια δικαίωση για έναν δημιουργό – βεβαίως, όπως προείπα, προέχει να κάνω ωραίες ταινίες που να έχουν απήχηση στον κόσμο ….Όμως, το βραβείο τις βοηθά να ταξιδέψουν …

Ποια αποτελεί τη κύρια συνισταμένη της σκηνοθετικής σας αισθητικής – σύλληψης;

Προσωπικά ως σκηνοθέτη μου αρέσει πολύ η αφήγηση, να λέω (ν’ αφηγούμε) ιστορίες και να προσπαθώ να διεγείρω το αίσθημα και το συναίσθημα του θεατή.

Ποιο αποτελεί το προσωπικό σας όραμα στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο ως δημιουργός;

Θα ήθελα ο ελληνικός κινηματογράφος να σκεφτεί (να βρει) το κοινό του, αλλά και οι ταινίες του να αφορούν όλους και όχι να είναι ν’ απευθύνονται σε “ολίγους”.

Ποιο αποτελεί το επόμενο σκηνοθετικό σας βήμα (αν έχει δρομολογηθεί… βεβαίως);

Δεν έχω βρει ακόμη ποιο θα είναι…ωστόσο, δουλεύω τώρα 2 ντοκιμαντέρ και 1 ταινία μυθοπλασίας.

Εν κατακλείδι, πως ατενίζετε το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου και δη του ελληνικού ντοκιμαντέρ ως εκπρόσωπός του;

Πιστεύω προσωπικά, ότι το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου διαβλέπεται λαμπρό, καθώς παρατηρείται τρομερή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια (όχι βέβαια, στις αίθουσες), αλλά το σημερινό επίπεδο τεχνικά είναι πολύ υψηλό. Επίσης, το ντοκιμαντέρ αναμένεται να έχει μεγάλη άνθηση στο μέλλον…εκτιμώ!

Βιογραφικό:

Γεννημένος το 1969 στην Αθήνα, ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος σπούδασε σκηνοθεσία και τηλεόραση στο Λονδίνο, στο “Royal College of Art”.

Έχει σκηνοθετήσει μια σειρά ταινιών μυθοπλασίας μικρού μήκους , τηλεοπτικές σειρές (Άμυνα Ζωής) και σειρές ντοκιμαντέρ (Ταξίδι Τροφής).

Συνεργάστηκε με επιτυχία για 4 χρόνια στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Πάμε Σινεμά) του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού διδάσκοντας Κινηματογράφο στα σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Η ταινία “Dolphin Man” είναι το 1ο του Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους.