Ημερομηνία Δημοσίευσης: 28/05/2025
Κατερίνα Συναπίδου: "Δεν πιστεύω ότι οι παραστάσεις θα έπρεπε να δίνουν κάποιο καθαρό μήνυμα."
Η Ομάδα Θεάτρου Dulcinea παρουσιάζει το έργο του Ισπανού συγγραφέα Εστέβa Σολέρ "Contra στην Πρόοδο – ένα πεδίο μνήμης", σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και διασκευή Ιωάννας Κανελλοπούλου και Άννας – Μαρίας Ιακώβου.
Η Κατερίνα Συναπίδου, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση, μίλησε στο Thessaloniki City Guide για το έργο και την συνεργασία της με την "Ομάδα Θεάτρου Dulcinea".
Κυρία Συναπίδου πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Contra στην πρόοδο – ένα πεδίο μνήμης» που θα παρουσιαστεί στο Artbox Fargani Theater. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το περιεχόμενο και το θέμα της παράστασης;
Η παράσταση αφορά το υπαρξιακό μπέρδεμα της γενιάς μας και την προσπάθεια του να βρούμε τρόπο να υπάρχουμε σε μια εποχή που η υπερπληροφόρηση και η τεχνολογία δυσκολεύουν συνεχώς τις ανθρώπινες σχέσεις και τη δυνατότητα να είμαστε παρόντες με τον εαυτό μας και με τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα αναζητά χώρο για αγάπη και τρυφερότητα.
Παρακολουθούμε την τελευταία εβδομάδα από τη ζωή μιας γυναίκας, με τη βοήθεια ενός τεχνολογικού προγράμματος που λέγεται «Εκπνοή» και η αδερφή της, μέσα από αυτή τη διαδικασία καλείται να αποφασίσει αν θέλει να την κρατήσει «εν ζωή» ως δεδομένα, κάνοντας τη δική της διαδρομή και διερωτώμενη για την ανάγκη και τη χρήση της τεχνολογίας, τη μνήμη, το παρόν και το μέλλον.
Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στην παράσταση και τι σας ενέπνευσε να συμμετάσχετε σε αυτό το έργο;
Μου πρότεινε τη συνεργασία η Άννα-Μαρία, με την οποία γνωριζόμαστε από την Υποκριτική στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ., και η ομάδα. Είχα παρακολουθήσει όλες τις δουλειές τους, τους εκτιμώ κι ένιωσα ότι είναι μία συνθήκη συνεργασίας που μου ταιριάζει, καθώς και εγώ επιλέγω να δουλεύω κυρίως με ομάδες. Συμπληρωματικά, όταν διάβασα τα σουρεαλιστικά μονόπρακτα του Εστέβα Σολέρ Κόντρα στην Πρόοδο, Κόντρα στη Δημοκρατία και Κόντρα στον Έρωτα, ανακάλυψα ένα πολύ ενδιαφέρον σύμπαν που θα ήθελα να το γνωρίσω και μια θεματική κειμένων που αφορούν πολύ την εποχή μας και εμένα.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση κατά την προετοιμασία και την παρουσίαση του έργου;
Το να βάλει ο καθένας και η καθεμία ένα κομμάτι του εαυτού του μέσα σε αυτό το σύμπαν που χτίζαμε, να σκεφτούμε τη σχέση μας με την τεχνολογία, πού στεκόμαστε σε σχέση με αυτή και με τις προσωπικές ανάγκες μας σε μια εποχή που τα πάντα γύρω μας τρέχουν. Υπήρξε μία περίοδος προβών όπου η υπερπληροφόρηση που είναι στη θεματική της παράστασης, συνέβαινε και επί σκηνής και ήταν απαιτητική ώστε να καταφέρει να φτάσει στην τωρινή της μορφή.
Ποια είναι η εμπειρία σας από την συνεργασία με την ομάδα και την σκηνοθέτιδα;
Ο τρόπος που δουλέψαμε ως ομάδα με την καθοδήγηση της Άννα-Μαρίας, απαιτούσε την προσωπική εμπλοκή και ευθύνη του καθενός ως καλλιτέχνη και καλλιτέχνιδα στη θεματική με την οποία επιλέξαμε. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια ιεραρχία που όλες και όλοι ακολουθούμε αυτή αλλά υπήρξε πολύ οργάνωση, γνώση της διαδικασίας και χώρος από την Άννα-Μαρία για το κάθε άτομο να καταθέσει το προσωπικό του υλικό. Αυτή είναι μία μορφή συνεργασίας που με αφορά και την επιλέγω. Την απόλαυσα πολύ σε όλα της τα στάδια.
Τι μήνυμα θα θέλατε να δώσετε στο κοινό που θα παρακολουθήσει την παράσταση;
Δεν πιστεύω ότι οι παραστάσεις θα έπρεπε να δίνουν κάποιο καθαρό μήνυμα. Προσωπικά θα μου άρεσε να αναρωτηθεί το κοινό μαζί μας, πώς μπορεί να υπάρχει χώρος για εμάς και τα συναισθήματά μας και πώς μπορούμε να βρίσκουμε τρόπο να συνδεόμαστε με τους άλλους και να συνυπάρχουμε, σε μια εποχή που προάγει την μοναξιά και την ατομικότητα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να καταφέρω να πάω το καλοκαίρι για ένα μήνα στο Βερολίνο σε μια σχολή Kung Fu, όπου μπορείς να μένεις εκεί και να κάνεις όλη μέρα πρακτική σε διαφορετικά μαθήματα. Ή/και διακοπές.