Μιχάλης Χατζηαναστασίου

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 17/11/2025

Μιχάλης Χατζηαναστασίου: “Στη Μαγεία της Διανόησης της Τέχνης”

“Η δράση παράγει επιστήμη, η αντίδραση Τέχνη και η αδράνεια κοινωνίες ηλιθίων”

Μιχάλης Χατζηαναστασίου:  Ένας μαέστρος ειδικού βάρους και αισθητικής που ακροβατεί δικαιωματικά στις κορυφογραμμές των “θέλω” του και …κυρίως της Υψηλής Τέχνης! Ένας εκκεντρικός ταξιδιώτης στο χωροχρόνο της Μουσικής, ένας πλέον αντισυμβατικός – ελεύθερος καλλιτέχνης, ένας αιρετικός διανοητής της Υψηλής Μουσικής… Ένας “μάγος” της Τέχνης, μια μουσική ιδιοφυία.. ως ένας άλλος Μότσαρτ της εποχής του ή καλύτερα ένας δημιουργός που βιώνει βίον ανθόσπαρτον.

Ο λόγος για το διακεκριμένο, πολυσχιδή, πολυβραβευμένο Μιχάλη Χατζηαναστασίου (σολίστ – συνθέτη – μαέστρο – καθηγητή – μουσικολόγο – καλλιτεχνικό διευθυντή – ιδρυτή της Συμφωνικής Ορχήστρας Τζαζ Βόρειας Ελλάδας) με το πλούσιο συνθετικό και παραγωγικό μουσικό έργο ή αλλιώς τον άνθρωπο που έκανε την επίσημη “Χειραψία” με την Ιστορία της Μουσικής, καθώς το όνομά του φιγουράρει ήδη στον 6ο τόμο της Ελληνικής Μουσικής Εγκυκλοπαίδειας… Με αφορμή τη νέα του συνέργεια στο Θέατρο Artbox Fargani και την παράσταση “Ας περιμένουν οι Γυναίκες” (σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Λάσκαρη) ως συνθέτης – μαέστρος και μουσικός στο Live του θεατρικού έργου μας εκπλήσσει εκ νέου με την ικανότητα του να ντύνει αριστουργηματικά τους χαρακτήρες των ηρώων της παράστασης επιβεβαιώνοντας το πολύπτυχον του καλλιτεχνικού ταλέντου του.

Ποια η γοητεία της Τέχνης και δη της Μουσικής γι’ εσένα ως καλλιτέχνη,  μαέστρο; Ποιο αποτελεί το κύριο έναυσμα που σε ώθησε από πολύ νωρίς στη συστηματική ενασχόλησή σας με τη Μουσική Τέχνη; Πότε χρονικά προσδιορίζεται η πρώτη σου επαφή με το χώρο της Τέχνης;

Για να πω την αλήθεια, δεν βρίσκω καμία γοητεία – με την έννοια της … έλξης – στην Τέχνη γενικότερα και ειδικότερα στον τομέα της μουσικής, στον οποίο και ειδικεύομαι. Δεν είχα, δεν έχω και δεν νομίζω πως πρόκειται να αποκτήσω και στο μέλλον, καμία “ερωτική” εξάρτηση με αυτό που κάνω, γιατί πολύ απλά το κάνω από μία εσωτερική ανάγκη, που με ωθεί να παράγω και να παράγομαι μέσα από την δημιουργία.

Η Τέχνη απαιτεί πειθαρχία, προσήλωση και αδιάλειπτη άσκηση για την επίτευξη των στόχων που θέτει ο καθένας μας. Όλο αυτό το glamor πέπλο που “κυματίζει” από πάνω μας, μυθοποιώντας μας ενίοτε, στα μάτια του φιλοθεάμονος και φιλόμουσου κοινού, είναι απλά ένα … αγιοβασιλιάτικο περιτύλιγμα ψευδαίσθησης.

Εκεί λοιπόν που κάποιοι βλέπουν γοητεία, εγώ βιώνω απλά, μία βασανιστική ενσυναίσθηση των πραγμάτων, που με κάνει να έχω ανάγκη τις νότες μου κι’ οι νότες μου να έχουν ανάγκη εμένα, απ’ όταν ήμουν 8- 9 χρονών.

Με αφορμή τη νέα σου επιτυχημένη μουσική  συνέργεια  στη θεατρική παράσταση “Ας περιμένουν οι γυναίκες”- βασισμένη στην αριστουργηματική ταινία του Σταύρου Τσιώλη: Ποια η μαγεία να ντύνεις μουσικά τους ήρωες ενός θεατρικού έργου και πώς η μουσική σου συνδέεται και εναρμονίζεται με τις πολύπτυχες εξάρσεις των χαρακτήρων τους; Σε ποιο μουσικό καμβά κινήθηκες και ποια η πρόκληση στη νέα σου θεατρική συνεργασία;

Το έργο αυτό μου ήρθε σαν πρόταση, από τον παραγωγό της Kolossaion Productions Γιάννη Ζαφειρίου και τον σκηνοθέτη Βαγγέλη Λάσκαρη, την στιγμή που αναζητούσα μία εναλλακτική πρόκληση σε επίπεδο δημιουργικής ανανέωσης, μετά τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη και την Φαίδρα.

Μιλάω για πρόκληση, διότι εγώ δεν ήμουν ποτέ φίλος της κωμωδίας, ίσως γιατί η επιλεκτική ενασχόλησή μου με το κλασικό δράμα, την Όπερα και την Συμφωνική μουσική, δεν μου άφηνε περιθώρια πειραματισμών με αλλά θεατρικά είδη. Στην προκειμένη περίπτωση ο Τσιώλης με το “Ας περιμένουν οι γυναίκες” έσκασε σαν βότσαλο στα ατάραχα νερά της λίμνης μου.

Οι ήρωες του έργου είναι τόσο αντιπροσωπευτικοί της εποχής τους, που καταλήγουν γραφικοί μεν, στα μάτια της νέας γενιάς, διότι είναι έξω από κάθε γνωστή σε αυτούς κοινωνική νόρμα, αλλά και απόλυτα γνώριμοι δε, στους φανατικούς οπαδούς του Τσιώλη. Οι χαρακτήρες των ηρώων επίσης, είναι τόσο καλοδουλεμένοι από τον Πέτρο Λαγούτη, τον Τάσο Τζιβίσκο και τον Νικόλα Βασιλειάδη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, που μέσω της σκηνοθετικής γραμμής του Λάσκαρη, της εφευρετικής σκηνογραφίας της Κατερίνας Παπαγεωργίου και τις ευφυής κινησιολογικές κατευθύνσεις της Ιωάννας Μήτσικα, η παράσταση δεν στερήθηκε ευτυχώς, τίποτα από την ουσία και την … ανορθοδοξία της ταινίας.

Αν συνυπολογίσεις τώρα το γεγονός, ότι εγώ δεν λειτουργώ με υπολογιστικές μουσικές πλατφόρμες και κλισέ μοτίβα αποκωδικοποίησης, το μουσικοσυνθετικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκα για να συγγράψω, προέκυψε αβίαστα και σε απόλυτη συνέργεια με το κείμενο.

Το γραπτό κείμενο για μένα, κρύβει πάντα μέσα του την ενσυναίσθηση του δημιουργού του, που εγώ καλούμαι να αποκωδικοποιήσω σε νότες.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω – και όχι από υποχρέωση – τον καθοριστικό και πικάντικο ρόλο που παίζουν οι: Νικίτα Ηλιοπούλου, Μαγδαληνή Μπεκρή και Αλεξάνδρα Μάγκου, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ροή και την εξέλιξη της διασκευασμένης θεατρικής πλοκής.

Εκτός από το “Ας περιμένουν οι γυναίκες” που μέχρι στιγμής παίζει κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή με απανωτά Sold out στο ArtBox Fargani, ξέρω πως ετοιμάζεσαι πυρετωδώς με πρόβες και για 2η πρεμιέρα τον ερχόμενο μήνα σε άλλη παραγωγή. Θες να μας ενημερώσεις σχετικά;

Σε βρίσκω απόλυτα ενημερωμένη. Η αλήθεια είναι πως ναι, ετοιμάζομαι για δεύτερη πρεμιέρα στις 1 Δεκεμβρίου, σε μια ιδιαίτερη παραγωγή της Marmelada Productions και του Νίκου Χρηστίδη στο Love Underground Θεσσαλονίκης (Εγνατίας 119 – Καμάρα) με τίτλο: “La poison – Επιχείρηση Καμάρα”.

Μία Kinky κωμικομουσικοθεατρική – music stand up show – παράσταση, με πρωταγωνιστή τον πολυσχιδή Αντώνη Παπαηλία, σε κείμενα και σκηνοθεσία του ευρηματικού Χρήστου Νικολάου και μουσική καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια του υποφαινόμενου.

Περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες προσεχώς.

Στο θέατρο οδηγείσαι στο φως μέσα από τα σκοτάδια. Ποιος ο ρόλος σου ως άλλος μουσικός “μάγος” στην οπτικοποίηση του κειμένου μιας παράστασης;

Λειτουργώ ως “οπτικός δραματουργός”, μετατρέποντας το κείμενο σε μια αυτόνομη σκηνική μορφή, αποφεύγοντας τον απλό εικονογραφικό πλεονασμό.

Συμμετέχω στη διάταξη των στοιχείων της σκηνής, όπως ηθοποιοί, αντικείμενα και κενός χώρος, δημιουργώντας εικόνες που φέρουν νόημα και συμβολισμούς.

Συνεργάζομαι με άλλους συντελεστές (σκηνοθέτες, σκηνογράφους, ενδυματολόγους, φωτιστές) για να διασφαλίσω ότι όλα τα οπτικά στοιχεία (φωτισμός, κοστούμια, σκηνικά) συνάδουν με το κείμενο και ενισχύουν το συναίσθημα και το μήνυμα της παράστασης.

Μέσω της οπτικοποίησης, βοηθώ στην ανάδειξη του δραματικού χαρακτήρα, των θεμάτων και των υποκειμενικών εννοιών του κειμένου, προσφέροντας μια πολυεπίπεδη εμπειρία στον θεατή.

Στο σύγχρονο θέατρο, όπου το κείμενο είναι συχνά πολυτροπικό (περιλαμβάνει βίντεο, οπτικά κ.ά.), ο ρόλος αυτός είναι κρίσιμος για τη σύνθεση όλων αυτών των διαφορετικών στοιχείων σε ένα συνεκτικό οπτικό αποτέλεσμα. 

Συνοπτικά θα έλεγα, πως γεφυρώνω το χάσμα μεταξύ του γραπτού λόγου και της οπτικής, ζωντανής δράσης, καθιστώντας το κείμενο πιο προσιτό, ενδιαφέρον και συναισθηματικά φορτισμένο για το κοινό. 

Η τέχνη πρέπει να κινείται μέσα σε όρια; Ποιος νοείται γι’ εσένα “ελεύθερος καλλιτέχνης”;

Η σχέση μεταξύ ορίων και τέχνης είναι ένα διαρκές φιλοσοφικό ερώτημα: Η καλλιτεχνική έκφραση είναι απεριόριστη και υπερβαίνει κάθε περιορισμό.

Από την άλλη πάλι, οι νόμοι και οι κανόνες που παράγουν καθορισμένες δομές, είναι απαραίτητοι για να ανθίσει η δημιουργικότητα, καθώς η απόλυτη ελευθερία μπορεί να οδηγήσει σε χάος.

Το ζητούμενο είναι να ξέρεις και να διαισθάνεσαι: πότε και πως, να σπας τους σάπιους κρίκους μίας αλυσίδας, αντικαθιστώντας τους όμως, με νέα ανθεκτικά κράματα, που σκοπό έχουν να συμβάλλουν στην Αρμονική συνέχεια και ροή των πραγμάτων.

Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου τώρα.

Η τέχνη είναι – ούτως ή άλλως – μια διαφυγή από την πραγματικότητα. Ένας καλλιτέχνης είναι εκ των πραγμάτων, ένας ελεύθερος άνθρωπος.

Η ελευθερία δεν είναι ένα αγαθό που σου προσφέρεται. Την απαιτείς, την ζητάς και πολεμάς για να την περιφρουρήσεις και εγώ είμαι ένας από αυτούς, που πάντα προτιμούσα να ζητώ “συγνώμη” από το να ζητώ την … άδεια.

Πού σταματά το προσωπικό σου ταξίδι στην Τέχνη με την πολυσχιδή σου καλλιτεχνική προσωπικότητα; Με ποιο επίθετο θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως καλλιτέχνη;

Όλη μας η ζωή αποτελεί μία διαρκής αναζήτηση και η ζωή είναι συνυφασμένη με την Τέχνη. Δεν υπάρχει συνταξιοδότηση σε ιδέες και εμπειρίες. Ο Άνθρωπος είναι καταδικασμένος από φύση του, να μεταβαίνει μαχόμενος στην υπερκόσμια διάστασή του.

Θα ήθελα να με θυμούνται ως έναν ανίατο ρομαντικό, που νόμιζε πως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Ένας ανατρεπτικός διεθνής δημιουργός του δικού σου βεληνεκούς τελικά εμπνέεται ή εμπνέει το κοινό του;

Θεωρώ πως ο καλλιτέχνης, όπως και ο συγγραφέας, σπαταλάνε το μεγαλύτερο μέρος της ζωή τους, προσπαθώντας περισσότερο να την … περιγράψουν, παρά να την ζήσουν. Αυτό λοιπόν το αέναο κυνήγι μαγισσών με την έμπνευση, πολλές φορές με χρήζει “πινέλο” και άλλοτε πάλι καμβά, στην διαδραστική σχέση και επικοινωνία μου με το κοινό.

Πώς αξιολογείς το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας σήμερα;

H δράση παράγει επιστήμη, η αντίδραση τέχνη και η αδράνεια κοινωνίες ηλιθίων.

Βάλε με το νου σου, με ποια από τις τρεις παραπάνω παραμέτρους συντασσόμεθα ως χώρα και θα έχεις την απάντηση που μου ζητάς.

Πώς αξιολογείς τα πολιτικά γεγονότα και τεκταινόμενα των τελευταίων ετών στην χώρα μας?

Δεν βλέπω τίποτα παραπάνω, από μία ελεγχόμενη δυστοπική στασιμότητα, επικαλυμμένη με μπόλικο επικοινωνιακό σκατό σε γυαλιστερό περιτύλιγμα, όπου η ελπίδα για ουσιαστική αλλαγή παραμένει άπιαστο όνειρο.

Πώς κατακτά ένας – αντισυμβατικός και ενίοτε ανατρεπτικός – καλλιτέχνης όπως εσείς, την επιτυχία διατηρώντας τα πιστεύω, τα θέλω και τη δική του αισθητική και αλήθεια στην τέχνη του?

Δεν τίθεται θέμα κατάκτησης, ούτε η επιτυχία αποτελούσε για μένα αυτοσκοπό. Κάτι τέτοιο θα με οδηγούσε σε εμμονές αντιπαραγωγικές.

Προτιμώ να είμαι παρίας από το να καταντήσω παρεάκιας γι’ αυτό και επιλέγω την πτώση από την έκπτωση.

Τέχνη κάνω, δεν πουλάω τζινγκλάκια για διαφημίσεις πολυεθνικών. Εκ των πραγμάτων λοιπόν οδηγούμαι στην “μεθοριοποίηση” και την αποστασιοποίηση συνειδητά και απροκάλυπτα.

Η διαφορά μερικών από εμάς που ασχολούμαστε με την Τέχνη, από τους άλλους που εργάζονται στην show biz, είναι πως εμείς δεν πουλάμε προϊόντα, ώστε να υποχρεωνόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή έκπτωσης ή συμβιβασμού.

Εγώ μοιράζομαι την ιδέα, δεν την εκχωρώ.

Προτείνω την αμφισβήτηση, δεν την εργαλειοποιώ,

Συνεργώ στην άποψη, δεν την χαλιναγωγώ.

Εμβαθύνω στην κριτική σκέψη, δεν την … εφευρίσκω.

Η επιτυχία λοιπόν που μου χρεώνεις – και δεν είναι τίποτα παραπάνω από το ότι ο κόσμος που με ακολουθεί και το κοινό που με αποδέχεται, αναγνωρίζει την συνέπεια που επιδεικνύω μεταξύ των ιδεών και της δράσης μου ως άνθρωπος και καλλιτέχνης – έχει δυσβάστακτο κόστος για εμένα. Κόστος το οποίο και εξακολουθώ να πληρώνω σε όλες του τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εκφάνσεις.

Γι’ αυτό και διατηρώ ακόμα το θάρρος να λέω ναι, σε ότι με γοητεύει.

Το θράσος να λέω όχι, σε ότι μου επιβάλλεται και την Ακαδημαϊκή αλητεία του να ενίσταμαι, σε ότι θεωρώ πως με χαλκεύει.

Ποια αποτελεί τη φιλοσοφική στάση της ζωής σου και ποιο το όραμά σου στην Τέχνη;

Η φιλοσοφική μου στάση ζωής περικλείει μια θεμελιώδης στάση αμφισβήτησης των αυτονόητων και διερεύνησης της πραγματικότητας, που οδηγεί σε βαθύτερα ερωτήματα και αναζήτηση απαντήσεων μέσω της τέχνης, με όραμα να καθρεφτίσω την πραγματικότητα – ή μια ιδανική εκδοχή της – με έναν μοναδικό και βαθύ τρόπο, έτσι ώστε να μπορώ να αποκαλύπτω τις κρυμμένες της αλήθειες.

Βιογραφικό Σημείωμα Μιχάλη Χατζηαναστασίου

Σπουδές

• Πτυχιούχος Αρμονίας και Ενορχήστρωσης – Οργανογνωσίας.
• Διπλωματούχος σολίστ κιθάρας του Εθνικού ωδείου Αθηνών, με βαθμό: Αριστα παμψηφεί, έπαινο και ειδική διάκριση (Βραβείο ερμηνείας).
• Απόφοιτος μεταπτυχιακών Κιθάρας και Μουσικολογίας της Ανώτερης Μουσικής Ακαδημίας (Oscar Espla) του Alicante, Spain.

Βραβεία – Διακρίσεις

• 1989. Α’ Βραβείο και Χρυσό μετάλλιο ερμηνείας στον Πανελλήνιο διαγωνισμό κιθάρας της Χ.Ο.Ν. Αθηνών.
• 1991. Β’ Βραβείο και έπαινος ερμηνίας στον Παγκόσμιο διαγωνισμό Κιθάρας της Valencia της ΙσπανΊας.
• 1992. Α’ Βραβείο, έπαινος και ειδική διάκριση ερμηνείας στο Διπλωματικό του πρόγραμμα από το Εθνικό Ωδείο Αθηνών.
• 2018. Βραβείο κοινού μουσικής σύνθεσης στον διεθνή διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους «Eye of the year» του FiLmMuSeUm Institute of Amsterdam.
• 2023. Α’ Βραβείο πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης και ερμηνείας, για την θεατρική του κιθαρωδία με τίτλο «Φαίδρας Άτοπος» στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022 – 2023.

Συνθετικές Δραστηριότητες

• Εχει συνθέσει μουσική για την τηλεόραση (ΕΡΑ, ΝΕΤ και ΕΤ3) τον κιν/φο και το θέατρο και έχει συνεργαστεί με επώνυμους σκηνοθέτες και θιάσους όπως:
  Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, Θέατρο Τέχνης (Κάρολος Κούν), ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών, Ελεύθερο Θέατρο Θες/νικης κ.α.
• Εχει αναλάβει την μουσική σύνθεση συμφωνικών έργων κατά παραγγελία του ΥΠ.ΠΟ. Από το 1998 ο Μουσικός εκδοτικός οίκος Μαυρομουστάκης, ανέλαβε την αποκλειστική έκδοση των έργων, βιβλίων και συγγραμμάτων του (μέθοδοι εκμάθησης κιθάρας κ.α.
• Έργα του έχουν παιχτεί κατά το παρελθόν από την Κ.Ο.Α., Φ.Ο.Θ. και άλλα ορχηστρικά μουσικά σύνολα σε Ελλάδα, Ισπανία και Γαλλία. 4.
• Εχει 4 δισκογραφικές δουλειές στο ενεργητικό του με ρεπερτόριο για κιθάρα και ορχήστρα, σε έργα δικά του και άλλων συνθετών.

Επαγγελματικές Δραστηριότητες

Από το 2003 έως και σήμερα, έχει διατελέσει Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Μαέστρος στα παρακάτω:

• Φεστιβάλ Ελληνικού Σύγχρονου Τραγουδιού Θες/νικης ( 2004-2009)
• Jazz Φεστιβαλ Αθηνών (2007-2008)
• Δισκογραφικές εταιρείες όπως την D.M.C. και M.P.I. Records και από το 2010 ανέλαβε Δ/ντης παραγωγής της Melon music Αθηνών.
• Υπεύθυνος Καθηγητής σπουδών του τμήματος performing singers της Ανώτερης Ακαδημίας Δραματικής Τέχνης Α. Βουτσινά Θες/νικης (2009-2020).
• Υπεύθυνος καθηγητής κιθάρας στα Ωδεία: Μ.Ω.Θ.,Σ.Ω.Θ., Β.Ω.Θ. (1998-2007).
• Διευθυντής μουσικών σπουδών της Α’ Θερινής Ακαδημίας Πολιτισμού Θεσ/νικης ( 19 – 31 Αυγούστου 2013 )
• Από το 2009 ως και σήμερα διατελεί υπεύθυνος καθηγητής σπουδών, των τμημάτων κιθάρας του Ω.Β.Ε. και της Πρότυπης Ακαδημίας Jazz & Modern music Thessalonikis.
• Είναι μέλος του Ελληνικού Συλλόγου Μουσικοσυνθετών και από το 2011 το βιογραφικό του εντάχθηκε στην μουσική εγκυκλοπαίδεια με τίτλο: Λεξικό της Νεώτερης Ελληνικής Μουσικής Ιστορίας, του Μουσικολόγου Καθηγητή και ερευνητή Τ.Καλογερόπουλου σε εκδόσεις ΓΙΑΛΛΕΛΗ.
• Τέλος, από το 1987 έως και σήμερα, δίνει ρεσιτάλ και κονσέρτα σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθώς και διαλέξεις και σεμινάρια στα μεγαλύτερα μουσικά ιδρύματα της χώρας μας, διευθύνοντας παράλληλα ως αρχιμουσικός και μαέστρος, μεγάλα συμφωνικά μουσικά σύνολα.
• Κατέχει επίσης την θέση του Καλλιτεχνικού Δ/ντή ορχήστρας – μαέστρου της Συμφωνικής Jazz Ορχήστρας Βορείου Ελλάδος, της οποίας υπήρξε και Ιδρυτής.
• Από τον Φεβρουάριο του 2014 διατελει Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Πολιτείας Πολιτισμού και της Ακαδημίας Πολιτισμού Θεσ/νικης.
• Από τον Σεπτέμβριο του 2014 διατελεί καλλιτεχνικός διευθυντής της Μουσικής Ακαδημίας Βόρειας Ελλάδος (Modern Music Foundation) το πρόγραμμα σπουδών της οποίας είναι πρότυπο και απορρέει απο την 7χρονη μελέτη και διατριβή του ιδίου, με θέμα: “Η λειτουργικότητα της Εκπαίδευσης”.

Κριτικές

Ενδεικτικά παραθέτονται παρακάτω, κάποιες απο τις σημαντικότερες και δημοσιευμένες κριτικές που αφορούν την σολιστική ικανότητα και πορεία του.

• …Ο Μιχ. Χ¨Αναστασιου με το έργο του, τιμάει τοσο τον χώρο του όσο και την χώρα του. (ΟΡΑΜΑ-Καλ/χνικη εφημεριδα θεσνικης)
• …το παιδι αυτό ειχε την τύχη να γεννηθεί μουσικός.(Μιμης Πλεσσας)
• … Ενας εξαιρετικά χαρισματικός καλλιτέχνης. Είμαστε περήφανοι που είναι Ελληνας. (Volcano times magazine)
• … Ενας μαέστρος ειδικού βάρους, ένας διεθνής Ελληνας που τιμά την χώρα του. (Thessaloniki City guide) …
• Κορυφαίος σολίστ, ανατρεπτικός μαέστρος. ( City Culture).
• …μέχρι στιγμής είχαμε τους Giuliani, Sor, Mozart, Paganini, από σήμερα έχουμε και τον Μιχάλη Χ΄΄Αναστασίου. (Carlos Bonell- Soloist, Καθηγητής κιθάρας της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου).
• … Ο Μιχάλης Χατζηαναστασίου, είναι μία κατηγορία καλλιτέχνη, αλλά και μία κατηγορία ανθρώπου από μόνος του. Πολυσχιδής, πολυδιάστατος, πολυσήμαντος, πολυτάλαντος, γήινος, αληθινός, μα πάνω από όλα άνθρωπος, που δεν χωράει σε νόρμες και πλαίσια, σε μια εποχή που όλο και περισσότεροι μπαίνουν σε.. κουτάκια.Σολίστ, καθηγητής, δάσκαλος, διευθυντής ορχήστρας, συνθέτης, στιχουργός, μαέστρος μουσουργός, δημιουργός, χαρισματικός και χαρισματούχος ταυτόχρονα.Έχει χαράξει την δική του ατραπό, το δικό του μονοπάτι και βαδίζει, όπως αυτός θέλει.Αφήνει τις λεωφόρους για τα…μέσα μαζικής μεταφοράς. Ασυμβίβαστος, ανένταχτος, αδέσμευτος, απροσκύνητος, βαθιά καλλιεργημένος με αυτογνωσία, αυτοσεβασμό, αλλά και σεβασμό για τους γύρω του.Χωρίς έπαρση, χωρίς κατά συνθήκη σχέσεις, χωρίς στεγανά, χωρίς κοινωνικές συμβάσεις. Χθες στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στη παράσταση “La Divina ” έδειξε απλά -επειδή ο ίδιος το ήθελε-, άλλη μια πτυχή του πολυτάλαντου είναι του. Μιχάλη σε ευχαριστούμε από καρδιάς! (Δημ. Μητσόπουλος – Πρόεδρος του Εκπαιδευτικού ομίλου Ω.Β.Ε.
  και της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Α. Βουτσινά).
• …Ένας άψογος τεχνίτης, με θεατράλε ταμπεραμέντο και ιδιαίτερη ποιότητα ερμηνείας και ήχου. (Hose Thomas – Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Μουσικής Ακαδημίας Oscar Espla).
• …Ο Μιχάλης Χατζηαναστασίου είναι είδωλο. Ένας ανένταχτος δημιουργός, από τους σημαντικότερους εκφραστές της γενιάς του, που η πόλη της Θεσσαλονίκης δεν τον χωράει. Το έργο του είναι αυτό που τον καθιστά σπουδαίο. (Ιωάννης Τσιρόγλου – Διευθυντής των Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης).
• … Ο Μιχάλης Χατζηαναστασίου με την στιβαρή μουσική του προσωπικότητα, την εμπνευσμένη ερμηνεία του και την εξευγενισμένη φιλοσοφική του γοητεία αποτελεί έναν σημαντικό μοχλό επανεκκίνησης του Αρχαίου Ελληνικού δράματος, υπό το πρίσμα ενός σύγχρονου corpus.(Δημήτρη Δημητριάδης -Συγγραφέας και κριτικός θεάτρου).

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “Ας περιμένουν οι γυναίκες”