Θάνος Μικρούτσικος

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 12/01/2012

Μετά από 150 κοινές εμφανίσεις του Θάνου Μικρούτσικου και του Χρήστου Θηβαίου η αυλαία πέφτει με μια τελευταία παράσταση στο club του Μύλου, στις 21 Ιανουαρίου 2012! Ο Θάνος Μικρούτσικος μίλησε στο Thessaloniki City Guide για το πρόγραμμα και όχι μόνο…

Πείτε μας λίγα λόγια για το πρόγραμμα.

Το πρόγραμμα αποτελείται από τραγούδια:

• δικά μου,
• του Χρήστου Θηβαίου,
• άλλων συνθετών π.χ. τραγούδια που έχει τραγουδήσει και σε δισκογραφία η Ρίτα Αντωνοπούλου αλλά και άλλων συνθετών τους οποίους εκτιμούμε και εκτιμούμε τα τραγούδια.

Αυτό το κάνω εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν περιορίζομαι μόνο στη δική μου τραγουδοποιία γιατί θεωρώ ότι τα τραγούδια που μου αρέσουν πάρα πολύ θέλω να τα παίζω με ένα ιδιαίτερο τρόπο για το κοινό το οποίο παρακολουθεί την δουλειά μου.

Από το 1975 μέχρι σήμερα, στη δισκογραφία σας υπάρχουν πάνω από 50 άλμπουμ. Υπάρχει κάποιος δίσκος που ξεχωρίζετε;

Στη δισκογραφία μου υπάρχουν κοντά στα 70 άλμπουμ. Η βασική δισκογραφία ξεκινά από το 1975 αν και δισκογραφικά πρωτοεμφανίζομαι το 1969-70. Πριν από τα  πολιτικά τραγούδια  σε ποίηση Χικμέτ και Μπίρμαν προηγήθηκαν δύο μικροί δίσκοι σε ποίηση του Κώστα Καρυωτάκη. Τώρα σε σχέση με αυτό που ξεχωρίζω και τις 66 δουλειές τις αγαπάω πάρα πολύ, 66-67 αν δεν κάνω λάθος. Είναι δουλειές που αφορούν το ελληνικό τραγούδι και πιο κλασσικές φόρμες, πιο τζαζ φόρμες. Είναι σαν τα παιδιά που όταν τα γεννάς δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις.

Μερικές φορές θα μπορούσε να πει κανείς ότι και τα πιο προβληματικά τα αγαπάς περισσότερο.  Ο κόσμος έχει ξεχωρίσει την δουλειά μου πάνω σε ποίηση του Νίκου Καββαδία, αυτό που είναι γνωστός Σταυρός του Νότου και ως Γραμμές των Οριζόντων.  Και όχι μόνο μια γενιά αλλά τρεις τουλάχιστον γενιές. Υπό αυτή την έννοια και επειδή έχει μιλήσει ο κόσμος για αυτό και μιλάει και παρά πολλά χρόνια, 32 για την ακρίβεια 33, θεωρώ η αιχμή του δόρατος της τραγουδοποιίας μου είναι προφανώς η δουλειά μου πάνω στο Νίκο Καββαδία.

Με τον Χρήστο Θηβαίο συνεργάζεστε από το 2002. Με το «Ο Άμλετ Της Σελήνης» είχατε μάλιστα έναν από τους πιο επιτυχείς συνδυασμούς ερμηνευτή – δημιουργού εδώ και πολλά χρόνια, ίσως μετά τη συνεργασία σας με τον Γιάννη Κούτρα στο «Σταυρό Του Νότου». Πώς θα χαρακτηρίζατε τη συνεργασία σας;

Για να είμαι τυπικός με τον Χρήστο πρωτοσυνεργάστηκα το 2000 σε μία  διπλή συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάστηκε η Χαρούλα Αλεξίου και στο πρώτο ο νεαρός τότε Χρήστος Θηβαίος.  Αλλά έχετε δίκαιο, η βασική συνεργασία μας ξεκινά από το 2002 δισκογραφικά με τον Άμλετ της Σελήνης. Συμφωνώ μαζί σας ότι, είναι μια δουλειά πολύ πετυχημένη. Κατ’ αρχή θα έλεγα πολύ πετυχημένη σε σχέση με την μουσική μου και τους ποιητές που μελοποίησα. Αλλά ερμηνευτικά υπήρξε πραγματικά ο Θηβαίος ως μία αποκάλυψη. Τον Θηβαίο τον ξέραμε από τις προσωπικές του δουλειές με τους Συνήθεις Υπόπτους όπου είχε κάνει ιδιαίτερη αίσθηση αλλά ξέρετε οι τραγουδοποιοί πολλές φορές γράφουν τα τραγούδια, γράφουν τη μουσική, γράφουν τους στοίχους, τραγουδάνε και το αποτέλεσμα είναι γοητευτικό αλλά όταν τους πάρεις για να πούνε κάτι άλλο ενδεχομένως δεν κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση.

Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν όταν φεύγουν από το δικό τους υλικό να κάνουν εντύπωση.  Ο Χρήστος είναι μία από τις εξαιρέσεις και θα σας έλεγα ότι με απέδειξε ειδικά με τον Άμλετ της Σελήνης και μετά την υπόλοιπη συνεργασία μας ότι είναι αναπόσπαστο μέλος της τραγουδοοποιίας μου γιατί μπορεί μια μεγάλη περιοχή από κομμάτια να την τραγουδήσει με μοναδικό τρόπο.

Είναι η Ρίτα Αντωνοπούλου η νέα μούσα σας;

Για να μην είμαστε βαρύγδουποι, η Ρίτα Αντωνοπούλου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία περίπτωση στο ελληνικό τραγούδι, θεωρώ ότι από την νεότατη γενιά είναι η πιο σημαντική. Παρότι κάποιοι τραγουδιστές σφράγισαν την δημιουργία μου, ας πούμε παλιά η Μαρία Δημητριάδη η αείμνηστη, ακολούθως υπήρξαν μερικές μεγάλες φωνές όπως η Αλεξίου, η Μίλβα, ο Δημήτρης Μητροπάνος για παράδειγμα που όμως δεν μπορώ να πω ότι αυτοί αποτελούσαν την μούσα μου με την έννοια ότι είχαν ήδη την καριέρα τους ανεξαρτήτως εμού και απλώς συνεργαστήκαμε και κάναμε κάτι πολύ σημαντικό.

Η Ρίτα αποτέλεσε για μένα μια μεγάλη έκπληξη γιατί έχει μια πολύ σπουδαία σκηνική παρουσία, το οποίο ή το ‘χεις ή δεν το ‘χεις εδώ που τα λέμε. Από την άλλη μεριά έχει σπουδαίες φωνητικές δυνατότητες. Πιστεύω ότι στις επόμενες δουλειές, τα αμέσως επόμενα χρόνια, θα αποδείξει πραγματικά ότι μπορεί να αποτελέσει μία πολύ σοβαρή δύναμη σε μια δύσκολη περίοδο για το ελληνικό τραγούδι.  Θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω μούσα μου παρότι η δικιά μου δουλειά είναι πολυεπίπεδη. Αυτό δεν είναι αξιολογικό μη με παρεξηγήσετε. Απλώς είναι πολλές διαφορετικές φόρμες που κάνω και δύσκολα ένας τραγουδιστής μπορεί να τα πει όλα.

Τρόικα, οικονομική κρίση, σενάρια πτώχευσης, αγανακτισμένοι πολίτες. Ποια η γνώμη σας σχετικά με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση;

Επιεικώς απαράδεκτη και σας το λέω αυτό για τον εξής λόγο.  Βεβαίως αν πάμε πίσω στο 2009 αρχές του 2010 δεν θα πω ότι είχε ευθύνη η κυβέρνηση για αυτό που παρέλαβε.  Παρέλαβε μια κατάσταση αδιέξοδη.  Θεωρώ όμως ότι ο τρόπος που την διαχειρίστηκε είναι απολύτως λάθος γιατί δεν σώζεις την χώρα όταν καταστρέφεις τον κοινωνικό ιστό και τον κόσμο.  Και εκ του αποτελέσματος να το δούμε πέρα από τα ψευδοδιλλήματα θα χρεοκοπούσαμε. Γιατί τώρα δεν είμαστε χρεοκοπημένοι δηλαδή;  Έχει φθάσει σε μια απόγνωση ο κόσμος σε ένα αδιέξοδο. Κόβονται μισθοί, η ανεργία καλπάζει αυτή την στιγμή η ανεργία είναι πάνω από 20% , ένα εκατομμύριο συνάνθρωποι μας δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους. Η μεσαία τάξη διαλύεται και άμα διαλύεται η μεσαία τάξη οι άνεργοι θα γίνουν ακόμα περισσότεροι.

Συνεπώς ο τρόπος που διαχειρίζεται αυτή η κυβέρνηση την κρίση ήταν ο χειρότερος δυνατός, ξαναλέω για να αποφύγω την παρεξήγηση. Την καυτή πατάτα την πήρε στα χέρια της, αλλά παρ’ όλα ταύτα και χωρίς να είμαι ο οικονομολόγος και χωρίς εγώ να είμαι ο υποχρεωμένος να σας πω τι θα μπορούσε να γίνει στις αρχές του 2010 αν και αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση και θα μπορούσα να συμμετέχω σε αυτή, σας λέω ότι ο τρόπος που την διαχειρίστηκαν ήταν από τότε λάθος και αποδείχτηκε από τα πράγματα πριν περάσουν δύο χρόνια ότι είναι καταστροφικός.

Πόσο αλώβητη τελικά μπορεί να βγει η Ελλάδα από την συνεχόμενη εφαρμογή εισπρακτικών μέτρων;

Δεν θα βγει αλώβητη. Πρέπει πάση θυσία να αλλάξει αυτό το πράγμα. Παρότι μας ‘φέραν σε ένα σημείο που αυτή την στιγμή ακριβώς υπάρχει ο εκβιασμός εκ μέρους της Τρόικας και των Ευρωπαίων. Αν δεν κάνετε αυτά τα εισπρακτικά μέτρα δεν θα σας δώσουμε τα χρήματα και επομένως και τυπικά θα χρεοκοπήσετε. Θεωρώ ότι είμαστε ήδη χρεοκοπημένοι, δεν νομίζω ότι μπορούμε να βγούμε αλώβητοι. Μικρές πιθανότητες είναι αυτή η ταλαιπωρία να συνεχιστεί για πολλά χρόνια μήπως και το 2020 υπάρξει μια ανάκαμψη αλλά ήδη το λέω και ανατριχιάζω γιατί αν αυτό συνεχιστεί μέχρι το 2020 θα έχει χαθεί η γενιά των νέων που υποτίθεται μπαίνει στην παραγωγή και οι υπερήλικες οι οποίοι θα ζήσουν δυστυχισμένα γεράματα.

Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια ελπίδα από το νέο κίνημα αγανάκτησης των απλών πολιτών;

Το πρώτο πράγμα που μπορώ να πω είναι το ότι είναι θετικό δηλαδή φτάνεις σε ένα αδιέξοδο, αγανακτείς και βγαίνεις.  Από κει και πέρα αν περάσουμε σε ένα δεύτερο επίπεδο οι λύσεις δεν μπορούν να δοθούν έξω από την πολιτική.  Δεν μπορείς να ζητήσεις από τους αγανακτισμένους να έχουν μια πολιτική άποψη.  Ο καθένας έχει την δική του.  Όπως επίσης θα σας έλεγα διαφωνώ με μία γενίκευση ισοπεδωτική.

Θα σας πω κάτι πολύ απλό χωρίς να ανήκω σε αυτά τα κόμματα τα οποία θα αναφέρω.  Δεν μπορείς να μουντζώνεις τους 300 της βουλής και ανάμεσα σ’ αυτούς να είναι το ΚΚΕ και ο Σύριζα.  Προσωπικά δεν έχω σχέση με το ΚΚΕ ή με τον Σύριζα αλλά ούτε κυβέρνησαν την χώρα. Αυτό που υποστηρίζουν είναι υπέρ του κόσμου που υποφέρει άρα λοιπόν πως βγαίνεις και μουντζώνεις τους 300.  Θέλω να πω ένα παράδειγμα δηλαδή στο οποίο δεν συμφωνώ όπως δεν συμφωνώ και με άλλα πράγματα των αγανακτισμένων αλλά όπως και να το κάνουμε η πρώτη μου τοποθέτηση είναι ότι σωστά ξεσηκώνονται οι άνθρωποι.  Τώρα για την λύση που θα μπορούσε να ‘ρθεί πρέπει να είναι πολύ πιο οργανωμένη.

Κατά πόσο θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τη μουσική; Και μήπως τελικά είναι μια ευκαιρία για ένα ”ξεκαθάρισμα” στον χώρο;

Αν πρόκειται να πεθάνει ένα δύο εκατομμύρια κόσμος για να ξεκαθαρίσουμε το χώρο για την μουσική να το βράσω.  Η κρίση είναι κρίση, η κρίση δημιουργεί τεράστια προβλήματα  και αυτόματα όλα τα άλλα γίνονται δευτερεύοντα.  Λυπάμαι, έτσι φαίνεται ποιος να μπορεί να ενδιαφερθεί αυτή την στιγμή για τα εικαστικά, για μια σοβαρή λογοτεχνία, για μια σοβαρή ποίηση, για μια σοβαρή μουσική.  Μπορεί να παίξει ρόλο ειδικά το τραγούδι στις μέρες της κρίσης εμψυχώνοντας τον κόσμο και επίσης μπορεί οι συνθέτες όλων των γενεών να λειτουργήσουν δημιουργικά αλλά περί ξεκαθαρίσματος και διαφόρων τέτοιων θα σας έλεγα ότι ακόμα και αν συνέβαινε δεν μπορώ να το συνυπολογίσω όταν υπάρχει αυτή η καταστροφή του κόσμου.

Τι θα συμβουλεύατε στους νέους καλλιτέχνες που ξεκινάνε τώρα την καριέρα τους;

Καταρχήν να κάνουν αυτή την δουλειά με το εξής κριτήριο.  Αν δεν την κάνανε θα πεθαίνανε;  Και αν η απάντηση που θα δώσουν είναι όχι δεν θα πεθαίνανε να μην την κάνουνε.  Αυτή η δουλειά είναι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.  Η τέχνη πρέπει να σε αφορά και να δουλεύεις μέσα σου και όταν κοιμάσαι.  Αν θεωρούν ότι αν δεν την κάνουν αυτή την δουλειά θα πεθαίνανε, τότε θα πρέπει να την κάνουν με όσες αντιξοότητες και να βρουν.  Και συμβουλεύω επίσης γνώση, γνώση, γνώση.

Το ταλέντο μπορεί να υπάρχει αλλά αν η γνώση είναι μικρή ή μηδενική τότε το ταλέντο δεν μπορεί να λειτουργήσει.  Θα σας πω το εξής:  Αν δύο καλλιτέχνες, ποιητές ή μουσικοί έχουν το ίδιο ταλέντο και ο ένας έχει τεράστιες γνώσεις και ο άλλος μηδενικές αυτός που έχει μηδενικές ποτέ δεν θα μπορέσει να  εκφραστεί ενώ ο άλλος που έχει τεράστιες θα βρει χώρο να εκφραστεί.  Άρα μιλάω για συνεχή γνώση, για γνώση μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.

Και εγώ σας ευχαριστώ για τις ερωτήσεις που ήταν εξαιρετικές.