Γιάννης Αϊβάζης

Ημερομηνία Δημοσίευσης: 26/05/2017

“Ο ΚΥΚΛΟΣ” – ΝΕΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΙΒΑΖΗ

“Ο Κύκλος της ζωής είναι πάντα απρόβλεπτος”

 

 

Δυναμικός, γήινος, προσηνής, άμεσος, τολμηρός, φιλόδοξος, ανήσυχος, με έκδηλη καλλιτεχνική ωριμότητα ,ο δημοφιλής ηθοποιός – σκηνοθέτης Γιάννης Αϊβάζης αναμετράται διαρκώς με νέους δρόμους δημιουργίας και δράσης, φλερτάρει επίμονα με την επιτυχία…. και αυτή δεν του αντιστέκεται – βέβαια – διευρύνοντας το καλλιτεχνικό του προφίλ επιτυχώς….

Γνωστός από τα σήριαλ της τηλεόρασης “Κόκκινο Δωμάτιο”, “Λόλα”, “Φάρος”, Πενήντα – Πενήντα”, Αληθινοί Έρωτες”, “Επτά θανάσιμες πεθερές”. ¨Καθρέφτη- Καθρεφτάκι μου” ,καθώς και από τα θεατρικά έργα “Ο Κουρέας της Σεβίλλης”, ¨Κάθε Πέμπτη Κε Γκρην”, “Το επάγγελμα της κας Ουόρεν”, ο γοητευτικός πρωταγωνιστής προχωρά στην 4η σκηνοθετική του απόπειρα!

Ο λόγος για τη θεατρική παράσταση “Ο Κύκλος” του Δημήτρη Μητρόπουλου, της οποίας υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη διασκευή και η οποία παρουσιάζεται μετά από την Αθήνα και στο Θέατρο “Αριστοτέλειον” της Θεσσαλονίκης με ένα αξιόλογο επιτελείο ηθοποιών από τις 19 Μαΐου και για 8 μόνον παραστάσεις!

Πότε χρονικά προσδιορίζεται η σχέση σας με την υποκριτική τέχνη;

Ουσιαστικά θα έλεγα, ότι η σχέση μου με την τέχνη της υποκριτικής ξεκινά στα 25 μου χρόνια με τις θεατρικές μου σπουδές στη δραματική σχολή του Διομήδη Φωτιάδη!

Σας γνωρίζουμε μέσα από δημοφιλή σήριαλ, όπως το “Κόκκινο Δωμάτιο”, το 2003, το Πενήντα – Πενήντα, “Αληθινοί Έρωτες”, “Επτά θανάσιμες πεθερές” και άλλα, ενώ το καλλιτεχνικό σας προφίλ διευρύνεται και με 4 επιτυχή σκηνοθετικά εγχειρήματα. Ο Κύκλος του Δημήτρη Μητρόπουλου – μάλιστα – αποτελεί το 4ο, αν δεν απατώμαι! Αλήθεια, τι δυσκολίες ενείχε αυτή η μετακίνησή σας σ’ ένα νέο διαφορετικό και ομολογουμένως τολμηρό πεδίο καλλιτεχνικής δράσης; Πώς προχωρήσατε στη συγκεκριμένη επιλογή έργου σκηνοθετικά;

Δεν υπήρχαν ιδιαίτερες δυσκολίες ως προς την σκηνοθετική μου προσέγγιση στο έργο, παρά την ιδιαιτερότητά του με την συμμετοχή ενός ξένου ηθοποιού και το πάντρεμά του με την υπόλοιπη ομάδα Ελλήνων ηθοποιών, του Τούρκου “Μπουράκ Χακί, που ξεπεράστηκε λόγω του επαγγελματισμού του! Όσον αφορά στην επιλογή του συγκεκριμένου έργου, όταν μου ζητήθηκε από την παραγωγή του, το αποδέχθηκα διότι είδα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σ’ αυτό και προχωρήσαμε στη συνεργασία μας.

Ποια κοινωνικά μηνύματα ή μήνυμα διαπερνά το έργο;

O Κύκλος της Ζωής είναι πάντα απρόβλεπτος… τα πάντα επιστρέφουν αναπάντεχα και η ζωή μας δίνει τελικά ό,τι μας χρωστάει.

Το έργο σε ποια κατηγορία ανήκει;

Το έργο είναι κωμωδία και δράμα μαζί! Ο θεατής γελά και ταυτόχρονα κλαίει!

Ποια η πλοκή – θεματική του έργου, εν συνόψει;

Ένας 45άρης μικροαστός ξαφνικά χάνει τα πάντα και αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του, όταν ο δικηγόρος της πρώην συζύγου του – σαν από μηχανής θεός – του δίνει τη λύση αγνοώντας τις προθέσεις του τελευταίου. Το μπέρδεμα στη ζωή του θα το φέρει, όμως η απρόσμενη επίσκεψη του Τούρκου ¨Burak Hakki” που θα του αλλάξει κυριολεκτικά τη ζωή του! Θα του φέρει την αλήθεια μαζί με ξεκαρδιστικές συναντήσεις με απίθανους χαρακτήρες! Γιατί ο Κύκλος της ζωής είναι πάντα απρόβλεπτος.

Τι ακολουθεί την καλοκαιρινή περίοδο; Yπάρχει κάποια νέα συνεργασία σας;

Ναι, ακολουθούν 2 ταινίες Μεγάλου Μήκους σκηνοθετικά και πάλι που θα συμμετέχουν και σε Φεστιβάλ το καλοκαίρι, η “Μαρία” μια ταινία του 1943 και “Στο νησί της Αμοργού” και μία μικρού μήκους ταινία “Μέχρι Τέλους”.

Στο θέατρο θα έχετε κάποια καλοκαιρινή συνεργασία ή περιοδεία;

Bέβαια, το φετινό καλοκαίρι θα περιοδεύσω με την παράσταση “Ηλέκτρα” του Σοφοκλή, όπου θα παίζω το ρόλο του Ορέστη σε σκηνοθεσία της Γιώτας Κουνδουράκη …στις 15 -16 και 20 – 25 Ιουνίου με το Διαχρονικό Θέατρο της Μαίρης Βιδάλη!

Εκτιμάτε, ότι το θέατρο έχει πληγεί και σε ποιόν βαθμό από την Κρίση;

Όχι, δεν το νομίζω, αφού ο κόσμος συνεχίζει να στηρίζει τις παραστάσεις μας. Πιστεύω, ότι το θέατρο δεν υπέστη κρίση, ή τουλάχιστον όχι τόσο μεγάλη όπως συμβαίνει έντονα σε άλλους τομείς.

Εν κατακλείδι, πώς διαβλέπετε, ως καλλιτέχνης το μέλλον του θεάτρου στην Ελλάδα, ευοίωνο ή δυσοίωνο;

Το θέατρο ζει και θα ζει πάντα, όσον υπάρχουν παραγωγές!