Ημερομηνία Δημοσίευσης: 30/11/2015
Της δημοσιογράφου Εύας Μαρά
ΧΡΥΣΑ ΦΛΩΡΟΥ: “Μία ανερχόμενη ελληνίδα διεθνής ηθοποιός”
“Μέσα στην τέχνη νιώθω απόλυτα υγιής”
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη, τα τελευταία χρόνια μοιράζει τη ζωή της μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας, καθώς εργάζεται στο Παρίσι ως ηθοποιός!
Με σημαντικές σπουδές στο χορό και την υποκριτική (στην Ελλάδα και το Παρίσι), ξεκίνησε με μικρά και σταθερά βήματα ν’ ανοίγει τα φτερά της ως ηθοποιός στη Γαλλία, καθώς συμμετέχει σε πολυάριθμες ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους, σε θεατρικές παραστάσεις και διεθνή φεστιβάλ επιτυχώς, ενώ έχει πειραματιστεί ευστόχως και με τη σκηνοθεσία χορογραφικών δρώμενων που χορογραφεί!
Το άστρο της θα αρχίσει να λάμπει, καθώς πρόσφατα βραβεύεται η γαλλική τηλεοπτική σειρά, «Σπιράλ», όπου συμμετείχε η ίδια με τα Emmy Awards 2015 στη ΝΥ ως η καλύτερη δραματική τηλεοπτική σειρά το 2015!
Η τέχνη – όπως μας εξομολογείται – αποτελεί γι’ αυτήν ένα είδος λύτρωσης και μόνον μέσα σ’ αυτήν μπορεί να υπάρξει και να νιώσει απόλυτα υγιής!
Το πάθος της για το θέατρο ασίγαστο, το δε πληθωρικό ταλέντο της διανθισμένο με ευρυμάθεια, σκληρή δουλειά, μακροχρόνιες σπουδές και ανήσυχο – νεωτεριστικό πνεύμα της δίνει ώθηση για μια φιλόδοξη διεθνή καριέρα ως μια ανερχόμενη δύναμη στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού!
Ποιο αποτελεί το κύριο ερέθισμα που σας ώθησε στην ενασχόλησή σας με την τέχνη του θεάτρου;
Ειλικρινά δε θυμάμαι ακριβώς … Έγιναν όλα αρκετά ομαλά μιας και ξεκίνησα το χορό στα τέσσερά μου χρόνια. Ένοιωθα απλά όμορφα. Ακολούθησα, και για να πω την αλήθεια ακολουθώ ακόμη, το ένστικτό μου … Μέσα στην τέχνη νοιώθω υγιής. Όλα τα συναισθήματα αγάπης, μίσους, θυμού, εκδίκησης, στοργής, ευγνωμοσύνης, βαρεμάρας … (οποιοδήποτε συναίσθημα τέλος πάντων) δε χρειάζονται επεξήγηση, ούτε δικαιολογία ύπαρξης. Είναι όλα αποδεκτά μέσα στην τέχνη. Ίσως αυτό να έψαχνα αρχικά ασυνείδητα. Την απόλυτη αποδοχή.
Ποια η πρώτη σας επαφή με το θέατρο και πότε προσδιορίζεται χρονικά;
Στο δημοτικό! Μια παράσταση, τα Χριστούγεννα νομίζω … Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι μου πρότειναν να συμμετάσχω σε αυτήν την παράσταση σε έναν από τους τέσσερις πρωταγωνιστικούς ρόλους. Δε τα θυμάμαι πολύ καλά. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα οι σχολικές φωτογραφίες. Γενικά πάντως άκουγα πολύ. Και παρατηρούσα πολύ.
Τελευταία συμμετείχατε σε επεισόδια της βραβευμένης γαλλικής δραματικής τηλεοπτικής σειράς με τα Emmy Awards 2015 στη N Y. Τι σημαίνει για εσάς ένα διεθνές βραβείο και ήδη στη αρχή της καριέρας σας;
Αυτά τα πράγματα δεν τα προβλέπεις. Κάνεις απλά τη δουλειά σου. Έπαιξα σε τρία από τα οχτώ επεισόδια της δεύτερης σεζόν του ENGRENAGES (αγγλικός τίτλος SPIRAL). Τη στιγμή που γίνονται τα γυρίσματα δεν σκέφτεσαι τα βραβεία. Ζεις το παρόν και επικεντρώνεσαι σε αυτό που σου ζητά ο σκηνοθέτης. Όλα τα άλλα είναι συνέπειες του επαγγέλματος. Το Engrenages πήρε το Emmy Award 2015 στην κατηγορία Best Drama Series. Χαίρομαι. Πραγματικά χαίρομαι και πιστεύω πως του αξίζει, μια και όπως ακριβώς εγώ έτσι και εκατοντάδες άλλοι (ηθοποιοί και τεχνικοί) προσπάθησαν να κάνουν τη δουλειά τους όσο το δυνατόν καλύτερα οπότε το αποτέλεσμα ήταν αν μη τι άλλο, καλό!
Πού αποδίδετε, εσείς προσωπικά, την επιτυχία και τη διάκριση της ταινίας;
Στην ιστορία και στην ποιότητα. Η ιστορία είναι αρκετά επίκαιρη και διαχρονική ταυτόχρονα. Οι βασικοί ρόλοι είναι μία εισαγγελέας, ένας ποινικολόγος, ένας δικαστής και ένας αρχιφύλακας. Όλη η πλοκή παρουσιάζεται με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο και αφορά την εγκληματική δραστηριότητα και τη ζωή μέσα στο δικαστήριο. Οι βασικοί ηθοποιοί δεν ήταν γνωστοί όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα της σειράς με την έννοια της αναγνωρισιμότητας. Γίνανε παίζοντας στη σειρά αυτή φυσικά. Και ήταν όλοι άνθρωποι που δούλευαν χρόνια στον κύκλο. Η ιστορία μπορεί να σ’ αρέσει, να μη σ’ αρέσει …. Όμως επρόκειτο για μια ποιοτική δουλειά οπότε αυτό φέρνει τις διακρίσεις. Ακόμη και η επιλογή των πλάνων είναι λεπτομερής. Πριν κερδίσει το Emmy ούτως η άλλως προβαλλόταν ήδη σε 70 περίπου χώρες.
Με τη διεθνή σας θεατρική εμπειρία, πώς κρίνετε το επίπεδο του ελληνικού θεάτρου σε σχέση με το ευρωπαϊκό;
Όποτε είμαι στην Ελλάδα βλέπω παραστάσεις … Τα πράγματα είναι ακριβώς όπως στο εξωτερικό. Υπάρχουν καλές, κακές και μέτριες δουλειές. Το ταλέντο σίγουρα δε λείπει από την Ελλάδα.
Ποιοι αποτελούν τους σημαντικότερους σταθμούς στην καλλιτεχνική σας διαδρομή μέχρι σήμερα;
Δεν ξέρω. Όλα όσα έχω κάνει τα θεωρώ σημαντικά και ασήμαντα συνάμα. Στην καλλιτεχνική μου διαδρομή δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο σταθμό. Όλες οι δουλειές (είτε είναι εμπορικές είτε όχι) συνετέλεσαν και συντελούν στην προσωπική και επαγγελματική μου εξέλιξη.
To ταλέντο ηγείται της μελέτης και των αντίστοιχων σπουδών;
Και τα δύο χρειάζονται. Και τα δύο πρέπει να τα παρατήσεις όμως, την στιγμή που νοιώθεις πως τα κατέχεις και απλά να αφεθείς.
Ποιο το επόμενο καλλιτεχνικό σας βήμα;
Θα κάνω κάποια κωμικά σκετσάκια σε ένα τηλεοπτικό γαλλικό κανάλι και αυτό θα είναι σίγουρα όμορφο και ανέμελο μια και γνωρίζω το μεγαλύτερο μέρος των άλλων ηθοποιών οπότε θα μοιραστούμε την δημιουργική μας τρέλα. Τα γυρίσματα ξεκινάνε άμεσα. Μου έχουν προτείνει και μια καινούργια θεατρική δουλειά στο Παρίσι, προς το παρών ανακαλύπτω το κείμενο, το οποίο είναι σύγχρονο. Σκέφτομαι εδώ και καιρό να ανεβάσω ένα συγκεκριμένο μονόλογο στην Αθήνα αλλά δεν το έχω αποφασίσει ακόμη … για όλα υπάρχει η σωστή στιγμή, πάντως θα ήθελα στο άμεσο μέλλον να συνεργαστώ με Έλληνες σκηνοθέτες και να δουλέψω στην μητρική μου γλώσσα.
Δηλώνετε ξεκάθαρη ταυτότητα ως ηθοποιός;
Έχω γράψει, σκηνοθετήσει και μοντάρει μια μικρής διάρκειας κωμική σειρά η οποία τελικά δεν είδε το φως λόγω διαφορών που είχα για τα πνευματικά δικαιώματα με την παραγωγή αλλά όλοι τότε ήταν ευχαριστημένοι με την δουλειά μου και αυτό με χαροποιεί. Ακόμη τώρα τα ίδια άτομα μου τηλεφωνούν. Η “ταυτότητά” μου λοιπόν είναι καθαρά ηθοποιός. Αλλά έχω και ένα “διαβατήριο” που είναι πιο γενικό ας πούμε …
Πόσο δύσκολη είναι η καθιέρωση και η διεθνής καριέρα για έναν νέο φιλόδοξο ηθοποιό, όπως είστε εσείς;
Χρόνος και επιμονή. Στην Ελλάδα ζουν 11 εκατομμύρια περίπου, στη Γαλλία 66 εκατομμύρια και ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι περίπου επτάμιση δισεκατομμύρια. Οπότε εξαρτάται από το τι εννοούμε διεθνής καριέρα. Χρειάζεται περισσότερος χρόνος και περισσότερη επιμονή. Όλα μαθηματικά είναι κατά βάθος, με μια νότα τύχης. Μπορεί να κάνεις Γαλλικές, Αγγλικές ταινίες και έπειτα μια Ελληνική που θα πάει στα Oscar.
Η τύχη δε κοντρολάρεται οπότε ασχολείσαι με τη δουλειά σου κάνοντας επιλογές που σε γεμίζουν. Πρέπει να ξέρεις να λες και όχι όταν πρέπει. Ένας καθηγητής μου έλεγε πως οι καριέρες χτίζονται με τα όχι. Την κρατάω πάντα στην άκρη του μυαλού μου αυτήν την φράση αλλά είναι ακόμη πολύ νωρίς για να ξέρω αν είχε δίκιο. Δε ξέρω αν είμαι φιλόδοξη, αν αυτός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός … Έχω ένα μικρό πρόβλημα με τα επίθετα … Όταν είναι καλά πρέπει να κάνεις τα πάντα για να τα διατηρήσεις και όταν είναι κακά πρέπει να κάνεις τα πάντα για να αποδείξεις το αντίθετο …… (γέλιο). Θέλω να βλέπω τα πράγματα όσο πιο καθαρά γίνεται.
Αποτελεί, πιστεύετε, η τέχνη σήμερα αντίδοτο – διέξοδο στην κρίση;
Πιστεύω απλά πως η τέχνη και η δημιουργία γενικά γεννά θετικά συναισθήματα. Αυτό μου είναι αρκετό. Δε χρειάζεται περισσότερη ανάλυση.
Ποια η αποστολή της σε δίσεκτους και δυσοίωνους καιρούς κρίσης;
Η αποστολή της τέχνης είναι να ενώνει τους ανθρώπους σε δίσεκτους ή μη δίσεκτους καιρούς. Όπως ακριβώς η θρησκεία, οι παραδόσεις … Μάλλον είναι καιρός να επανέλθουμε στις βάσεις λοιπόν.
Εν κατακλείδι, ποιο αποτελεί το προσωπικό σας όραμα στην τέχνη του θεάτρου;
Δεν έχω προσωπικό όραμα νομίζω … Προσπαθώ να κάνω πράξη την απλότητα είτε παίζω στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο. Την θεωρώ απαραίτητο συστατικό. Τελικά όχι μόνο της τέχνης και της υποκριτικής. Αλλά και της ζωής γενικά. Το προσωπικό μου όραμα είναι … να ζω το παρών …… και να προσθέτω μια απαραίτητη δόση τρέλας. Με βοηθά στο να προχωρώ. Η τρέλα σε κάνει θαρραλέο. Μερικές φορές όταν υπεραναλύεις δεν κάνεις τίποτα τελικά.
Ευχαριστώ Εύα, πέρασα πολύ όμορφα μαζί σου!
